من آباد بودم؛این تو بودی که آتش بر خاکم افکندی.و اکنون،پس از سالها از پایان جنگ،آنگاه که پا در سرزمینم میگذاری،مینهایی که روزی خود کاشتی،خودت را به نیستی میکشانند.نه تو از دود جان بهدر میبری،نه من از زخم، رهایی مییابم.
عزیزم من خودم توی این حیطه هستم مادرمم پزشکه اصن خودتون میخواید برید پیش هر متخصصی بهتون میگن جز راب ...
انشاالله همینطور باشه..نمیدونم این چ دردی بود افتاد تو مردم..کسی از خانوادم که گرفته خیلی برام عزیزه اصلا نمیتونم دلشو بشکنم فقط همه چیزو دارم به خدا میسپارم