زاریا دونوان نوزاد نارسی است که با 23 هفته و 6 روز سن و 624 گرم وزن در اواخر سال 2015 متولد شد. او به خاطر مشکلات جدی ریه در شرایطی نبود که بتواند به زندگیش ادامه دهد و پزشکان احتمال زنده ماندنش را هیچ می‌دانستند.
این نوزاد 23 هفته ای برای خانه رفتن بسیار ضعیف بود و مراکز درمانی نزدیک خانه‌اش هم شرایط لازم برای نگهداری از او را نداشت؛ همین شد که والدینش او را به بیمارستانی که حدودا دو هزار و 700 کیلومتر دور از خانه‌شان بود، بردند و آنها قبول کردند از این نوزاد نارس نگهداری کنند.
بعد از سالها درمان جسم، کاردرمانی و گفتار درمانی، ریه‌های زاریا بلاخره به اندازه کافی رشد کرد و قوی شد تا او بتواند دوباره به خانه‌اش برگردد.
زاریا تنها 15 درصد شانس زندگی داشت چراکه به شدت ناقص بود و والدینش امید زیادی نداشتند که دخترشان بتواند تولد یک سالگی‌اش را ببیند.
حتی پزشکان هشدار داده بودند که با احتمال زیادی ممکن است او تا آخر عمر دچار معلولیت‌های جسمی، معلولیت‌های رشدی، اختلالات گفتاری و مشکلات بینایی باشد.
زاریا در سه هفتگی عمل قلب باز شد و 12 رگش عوض شد و از 7 ماهگی به مدت یکسال، مجبور به استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی شد تا مشکل ریه‌هایش برطرف شود.
این دختر کوچولو حتی برای راه رفتن و حرف زدن هم نیاز به کاردرمانی و گفتاردرمانی داشت و در نهایت بعد از هزار و 221 روز بستری در بخش NICU- 3 سال و 4 ماه- و با هزینه 30 هزار دلار از بیمارستان مرخص شد. البته بیش از 20 هزار دلار این هزینه‌ها توسط افراد خیر تامین شد.
منبع: DailyMail
