برای بسیاری اضطراب اصطلاحی فراگیر برای توصیف عصبی بودن است اما برای کسانی که دارای یک اختلال اضطرابی خاص هستند می‌تواند ترسی ناتوان‌کننده از یک چیز یا موقعیتی باشد. استفاده بیش از حد از این کلمه در زندگی روزمره ما می‌تواند درک این اختلال را برای فرزندانمان گیج‌کننده و به همان اندازه برای والدینی که سعی می‌کنند استرس و فشاری را که شاهد گذراندن فرزندشان هستند کاهش دهند گیج‌کننده کند. تحقیقات نشان می‌دهد که 4.9 درصد از کودکان بین 3 تا 17 سال با اضطراب دست و پنجه نرم می‌کنند. در ادامه مطلب نکاتی را که می‌توانید هنگام اضطراب کودک به کار ببرید آورده شده است.
از کودک حمایت کنید:
برخی از کار‌هایی که ممکن است انجام دهیم عبارتند از صحبت کردن به جای فرزندانمان در محیط‌های اجتماعی، اجازه دادن به آن‌ها در رختخواب خوابیدن با ما و.... این‌ها فقط می‌توانند در دراز مدت اضطراب کودک شما را بدتر کنند. کاری که می‌توانید انجام دهید این است که برنامه‌ای برای نزدیک شدن به چیز‌ها یا موقعیت‌های مرتبط با اضطراب ایجاد کنید و از فرزندتان برای عبور از آن‌ها حمایت کنید. تشریح گام‌های تدریجی برای رویارویی با ترس فرزندتان باید از پریشانی شدید در عین مواجهه و غلبه بر ترس‌های او بکاهد. حمایت در اینجا می‌تواند از تشویق کلمات و محبت، مراجعه به روانشناس و صحبت با مربیان کودک باشد. همچنین مهم است که مطمئن شوید فرزندتان می‌داند که شما به توانایی‌های او اعتماد دارید. اجازه دادن به آن‌ها برای تصمیم‌گیری حتی اگر کوچک باشند گام مهمی در ارتباط با اعتماد به فرزندتان است. گفتن جملاتی مانند «می‌دانم که می‌ترسی اما من با تو هستم و می‌دانم که می‌توانی از آن عبور کنی» همچنین راهی عالی برای اطمینان از اینکه فرزندتان باور دارد که می‌تواند با ترس‌ها و عدم اطمینان خود روبرو شود است.
استرس نداشته باشید:
نقطه قوت یک والدین خوب هماهنگی با فرزندشان است. با این حال وقتی صحبت از کنترل اضطراب کودک شما می‌شود این نیز می‌تواند یک اشکال بزرگ باشد. واکنش والدین به اضطراب کودک این است که غالباً خودشان دچار استرس و اضطراب می‌شوند که فقط وضعیت را تشدید می‌کند. توانایی آرام ماندن و کنترل استرس بدون شک بهترین کاری است که می‌توانید انجام دهید. این نه تنها به کودک شما نشان می‌دهد که چگونه استرس خود را مدیریت کند، بلکه به کاهش ترس او و القای اعتماد به نفس در توانایی او برای رویارویی با آن‌ها کمک می‌کند.
احساسات را تقویت نکنید و به آن‌ها احترام بگذارید:
گوش دهید و همدل باشید و در عین حال به آن‌ها کمک کنید بفهمند در مورد چه چیزی مضطرب هستند و آن‌ها را تشویق کنید که احساس کنند می‌توانند با ترس‌های خود روبرو شوند. عباراتی که ممکن است برای کودک شما مفید باشد می‌تواند شامل این موارد باشد:"می دانم که می‌ترسی و این اشکالی ندارد، من اینجا هستم و به شما کمک خواهم کرد تا از پس این مشکل برآیید. "
رژیم غذایی متعادل را رعایت کنید:
آنچه می‌خورید بر سلامت روان شما تأثیر می‌گذارد و وقتی نوبت به مدیریت اضطراب می‌رسد حمایت از نیاز‌های تغذیه‌ای فرزندتان می‌تواند تفاوت زیادی در شدت علائم اضطراب ایجاد کند. ویتامین‌هایی مانند منیزیم و امگا ۳ برای متعادل کردن خلق و خوی، بی‌حالی و عصبی بودن عالی هستند. وقتی صحبت از هورمون‌ها و غذا می‌شود سروتونین عمدتاً در روده تولید و جذب می‌شود و همچنین یکی از هورمون‌های اصلی مسئول شدت علائم اضطراب است. شما باید کودک خود را تشویق به ورزش کنید زیرا این نه تنها به علائم اضطراب کمک می‌کند بلکه تولید سروتونین را نیز افزایش می‌دهد.
نتیجه‌گیری:
در حالی که اضطراب چیزی نیست که هرگز بتوانید آن را از بین ببرید اما یافتن راه‌هایی برای مدیریت آن و کاهش شدت آن در حمایت از سلامت فرزندتان بسیار مهم است. در حالی که تسکین کوتاه مدت اغلب بهترین راه حل به نظر می‌رسد اما ممکن است در دراز مدت مضر باشد.
منبع:
