برای باردار شدن قبل از تخمک‌گذاری رابطه جنسی داشته باشید:
اگر می‌خواهید باردار شوید باید قبل از تخمک‌گذاری رابطه جنسی داشته باشید. رابطه جنسی در دو روز قبل از تخمک‌گذاری به احتمال زیاد به بارداری کمک می‌کند. اول از همه اسپرم می‌تواند تا شش روز در دستگاه تناسلی زن زنده بماند. با گذشت روز‌ها اسپرم از بین می‌رود بنابراین هر چه نزدیک‌تر به تخمک‌گذاری رابطه جنسی داشته باشید بهتر است. اگر یک سلول اسپرم تخمک را ظرف 12 تا 24 ساعت پس از آزاد شدن از تخمدان بارور نکند حاملگی نمی‌تواند اتفاق بیفتد. وقتی این دوره کوتاه را در نظر بگیرید رابطه جنسی بعد از تخمک‌گذاری ممکن است خیلی دیر باشد. (با این حال دلایل خوب دیگری برای داشتن رابطه جنسی بعد از تخمک‌گذاری در زمانی که قصد بارداری دارید وجود دارد. ).
با داشتن رابطه جنسی در هر روز شانس بارداری وجود ندارد:
مطمئناً اگر می‌خواهید می‌توانید هر روز رابطه جنسی داشته باشید اما هیچ مدرکی مبنی بر اینکه به شما کمک می‌کند سریعتر باردار شوید وجود ندارد. احتمال اینکه منجر به فرسودگی شغلی و ناامیدی شود بسیار بیشتر است به خصوص اگر در ماه اول باردار نشوید. رابطه جنسی یک روز درمیان در بارورترین روز‌های شما تنها چیزی است که برای باردار شدن نیاز دارید. در واقع اگر سه بار در هفته رابطه جنسی داشتید به احتمال زیاد به باروری‌ترین زمان خود می‌رسید. عوامل فیزیولوژیکی مختلفی وجود دارد که بر باردار شدن شما در هر ماه تأثیر می‌گذارد. اگر زمان‌بندی تمام آن چیزی بود که نیاز داشتید افراد بیشتری در ماه اول باردار می‌شدند.
باروری بعد از 35 سالگی کاهش می‌یابد:
شانس شما برای باردار شدن در سن 40 سالگی به اندازه 30 سالگی نیست. در واقع باروری زنان در حدود 35 سالگی یک مسیر شیبدار رو به پایین را آغاز می‌کند. به همین دلیل است که متخصصان توصیه می‌کنند زنانی که بالای 35 سال سن دارند و در تلاش برای باردار شدن هستند باید منصرف این کار شوند زیرا خطرات خود را دارد. بسیاری از زنان بعد از 40 و حتی 41 سالگی بچه دار می‌شوند.
باروری مردان با افزایش سن کاهش می‌یابد:
در حالی که مردان یک فرآیند بیولوژیکی مانند یائسگی را پشت سر نمی‌گذارند با پایان مشخصی در سال‌های باروری آن‌ها باروری مردان با افزایش سن کاهش می‌یابد. علاوه بر افزایش خطر ناباروری بارداری با مردان بالای 40 سال بیشتر به سقط جنین یا مرده زایی ختم می‌شود. همچنین خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها و شرایط خاص از جمله اوتیسم، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی و لوسمی دوران کودکی افزایش می‌یابد. یک مطالعه نشان داد که وقتی هر دو والدین سنشان بالا هست خطر مشکلات باروری افزایش می‌یابد.
پیشگیری از بارداری باعث ناباروری نمی‌شود:
تحقیقات نشان داده است که کنترل بارداری خطر ناباروری را افزایش نمی‌دهد. گاهی اوقات یک زن در حین مصرف داروی کنترل بارداری پریود‌های منظمی دارد و بعد از قطع قزص نامنظم می‌شود. اکثر دارو‌های هورمونی ضد بارداری باعث ایجاد یک چرخه منظم مصنوعی می‌شوند. هنگامی که مصرف آن را متوقف کنید بدن کنترل آن را به دست می‌گیرد. این به این معنا نیست که کنترل بارداری باعث نامنظم شدن چرخه‌های شما شده است بلکه این است که کنترل بارداری یک چرخه منظم مصنوعی ایجاد می‌کند. با این حال اثرات دارو می‌تواند بسیار بیشتر از یک ماه یا بیشتر پس از قطع مصرف آن باقی بماند. در حالی که اکثر زنان می‌توانند ظرف 10 ماه پس از توقف تزریق‌ها باردار شوند ممکن است برخی دیگر تا دو سال طول بکشد تا باروری آن‌ها بازگردد.
هر موقعیت جنسی می‌تواند منجر به بارداری شود:
هر موقعیت جنسی که منجر به نزدیک شدن مایع منی به دهانه رحم شود می‌تواند منجر به بارداری شود. برای این موضوع حتی اگر مایع منی به دهانه واژن نزدیک شود بارداری ممکن است رخ دهد. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد احتمال بارداری شما با داشتن رابطه جنسی از این طریق بیشتر است.
عادات بهداشتی قبل از بارداری مهم است:
شما می‌دانید که نباید در دوران بارداری سیگار بکشید یا نوشیدنی بنوشید و باید مطمئن شوید که یک رژیم غذایی مغذی دارید. سیگار بر باروری مردان و زنان تأثیر منفی می‌گذارد همچنین ترک یک شبه آن واقعاً دشوار است. در حالی که مصرف الکل گاه به گاه به احتمال زیاد مشکلی ندارد اما نوشیدن زیاد الکل زمانی که در تلاش برای باردار شدن هستید می‌تواند به باروری شما آسیب برساند. در مورد رژیم غذایی شما آنچه می‌خورید در هنگام تلاش برای باردار شدن اهمیت دارد. دریافت فولات کافی در رژیم غذایی بسیار مهم است. مصرف کم اسید فولیک با افزایش خطر نقایص مادرزادی مرتبط است.
نتیجه‌گیری:
تصورات غلط زیادی در مورد بارداری و تخمک‌گذاری وجود دارد. در مدرسه به اندازه کافی در مورد باروری آموزش داده نمی‌شود زیرا تمرکز معمولاً بر اجتناب از بارداری ناخواسته و عفونت‌های مقاربتی است. اگر در مورد باروری خود سؤالی دارید به یاد داشته باشید که پزشک مراقبت‌های اولیه یا متخصص زنان شما منبع عالی اطلاعات است. از پرسیدن سؤال نترسید زیرا آن‌ها می‌خواهند به شما کمک کنند.
:منبع
