گریه کردن در دوران بارداری غیر معمول نیست. تغییرات هورمونی و فیزیکی بارداری می‌تواند منجر به استرس شود. برخی از افراد به سختی می‌توانند با این تغییرات کنار بیایند تا دیگران. بارداری می‌تواند طاقت‌فرسا باشد و به نوسانات خلقی کمک کند. بنابراین باعث گریه شما می‌شود. در حالی که بیشتر زنان باردار هیچ عارضه نامطلوب قابل توجهی را از گریه تجربه نمی‌کنند، گریه بیش از حد ممکن است نشان دهنده سایر مشکلات سلامت روان مانند افسردگی یا اضطراب باشد. علل، عوارض و مدیریت گریه در بارداری را بخوانید.
دلایل افزایش گریه در بارداری چیست؟
تغییرات هورمونی:
افزایش سطح استروژن و پروژسترون می‌تواند باعث شود زن باردار احساسات شدیدی را تجربه کند و آنها را اغلب اشک‌آور کند. هنگامی که بدن خود را با سطوح نوسان هورمونی سازگار می‌کند احساسات ممکن است فروکش کنند. با این حال برخی از زنان ممکن است به فراز و نشیب‌های عاطفی در طول بارداری ادامه دهند.
نوسانات خلقی:
استرس فیزیکی، خستگی، تغییرات متابولیسم و هورمون‌ها می‌تواند باعث تغییرات خلقی در زنان باردار شود. این نوسانات خلقی ممکن است در سه ماهه سوم دوباره ظاهر شوند.
فشار:
استرس ناشی از افکار مربوط به زایمان، مراقبت از کودک، مالی و غیره می‌تواند در هر مرحله‌ای از بارداری استرس ایجاد شود و در فرزند اول بیشتر بوده و ممکن است منجر به گریه در دوران بارداری شود.
لحظات احساسی:
چند نمونه از موقعیت‌های عاطفی که می‌تواند باعث گریه مادر باردار شود عبارتند از:
تماشای یک صحنه احساسی در یک فیلم یا یک برنامه تلویزیونی.
افرادی که در مورد خیلی کوچک یا خیلی بزرگ بودن رحم شما، تغییر ظاهر شما در بارداری یا در مورد اینکه بچه دار شدن چگونه زندگی، شغل و رابطه شما با همسرتان را تغییر می‌دهد اظهار نظر می‌کنند ممکن است باعث گریه مادر باردار شوند. در طول سه ماهه دوم برخی از زنان ممکن است دیگر لباس‌های معمولی خود را نپوشند اما نداشتن لباس خوب برای پوشیدن در رویداد‌های مهم اجتماعی یا جلسات رسمی ممکن است باعث گریه مادر شود.
چه زمانی گریه در بارداری یک مشکل جدی است؟
گرچه گریه و شکست عاطفی در دوران بارداری غیرمعمول نیست اما در برخی موارد گریه ممکن است نشانه یک بیماری روانی جدی مانند افسردگی باشد. به افسردگی دوران بارداری افسردگی پری ناتال می‌گویند. این یکی از شرایط رایج بارداری بوده و ممکن است از هر هفت زن یک نفر را مبتلا کند. علائم و نشانه‌های افسردگی عبارتند از:
- احساس غمگینی، ناامیدی یا غرق شدن.
- بی‌قراری
- رفتار بد خلقی
- گریه بیش از حد یا گریه در بیشتر مواقع
- احساس گناه یا بی‌ارزشی
- داشتن افکار خودآزاری یا خودکشی
- تغییرات در اشتها
- از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی که قبلاً دوست داشتید
- کناره‌گیری از دوستان و خانواده
- در بیشتر مواقع احساس ضعف، خستگی و بی‌حالی می‌کنید
آیا گریه و افسردگی می‌تواند بر جنین متولد نشده تأثیر بگذارد؟
در حالی که گریه‌های گاه به گاه هیچ اثر نامطلوبی بر روی جنین در حال رشد ایجاد نمی‌کند، افسردگی در دوران بارداری ممکن است اثرات مضری بر کودک در حال رشد داشته باشد. افسردگی در بارداری ممکن است خطر موارد زیر را افزایش دهد:
نوزادان ممکن است رفتار‌هایی مانند افزایش تحریک‌پذیری، کاهش سطح فعالیت و کاهش توجه از خود نشان دهند.
نوزادان ممکن است پس از بزرگ شدن با مشکلات یادگیری، مشکلات رفتاری، مشکلات رشدی و شرایط سلامت روان مواجه شوند.
مادران مبتلا به افسردگی ممکن است به تغذیه و معاینات دوران بارداری خود توجه کنند. ممکن است بر رشد و تکامل کودک تأثیر بگذارد.
چگونه با گریه کردن در بارداری کنار بیاییم؟
به اندازه کافی بخوابید:
خواب کم یا ناکافی می‌تواند استرس را افزایش دهد و باعث شود بیشتر گریه کنید.
فعالیت بدنی داشته باشید:
ورزش‌های ملایم می‌توانند خلق و خو و انرژی شما را تقویت کنند. پیاده روی سریع، کلاس شنا، کلاس هوازی کم تأثیر، جلسات یوگا و غیره می‌تواند به بهبود سطح خلق و خو و شادی شما کمک کند. ورزش خطر اضطراب و افسردگی را کاهش می‌دهد. با این حال پزشک ممکن است از شما بخواهد که در برخی از شرایط سلامتی ورزش را متوقف کنید
با سایر مادران باردار صحبت کنید:
انجام این کار می‌تواند به شما کمک کند احساس کنید که تنها نیستید. ممکن است ترس‌ها و دلهره‌های شما در رابطه با بارداری را کاهش دهد.
منبع:
