داشتن اضافه وزن می تواند در خطر ابتلا به تعدادی از بیماری های سلامتی از جمله چاقی، دیابت نوع 2 ، فشار خون بالا و مشکلات قلبی عروقی تأثیر بگذارد.
هرکسی که وزن اضافی دارد، دچار مشکلات سلامتی نمی شود. با این حال، محققان معتقدند اگرچه این وزن های اضافی ممکن است در حال حاضر بر سلامتی فرد تأثیر نگذارد، عدم مدیریت می تواند در آینده به مشکلاتی منجر شود.
ادامه مطلب نی نی سایت را بخوانید تا با دو روش تشخیص وزن ایده آل آشنا شوید.
روش 1: شاخص توده بدن (BMI)
شاخص توده بدن (BMI) ابزاری رایج برای تصمیم گیری در مورد وزن مناسب شخص است. وزن فرد را نسبت به قد او اندازه گیری می کند.
BMI کمتر از 18.5 به معنای کمبود وزن در فرد است.
BMI بین 18.5 تا 24.9 ایده آل است.
BMI بین 25 تا 29.9 دارای اضافه وزن است.
BMI بالای 30 نشانگر چاقی است.
ماشین حساب شاخص توده بدن
برای محاسبه BMI ، می توانید از ماشین حساب های BMI ما استفاده کنید.
مشکل BMI چیست؟
BMI یک اندازه گیری بسیار ساده است. در حالی که ارتفاع را در نظر می گیرد ، عواملی مانند موارد زیر را در نظر نمی گیرد: اندازه گیری دور کمر یا باسن، نسبت یا توزیع چربی و نسبت توده عضلانی، اینها نیز می توانند بر سلامتی فرد تأثیر بگذارند.
به عنوان مثال ورزشکاران با عملکرد بالا تمایل به تناسب اندام و چربی بدن کمی دارند. آنها می توانند BMI بالایی داشته باشند زیرا توده عضلانی بیشتری دارند، اما این به معنای اضافه وزن نیست.
با این حال ، این تنها معیار اندازه گیری برای فرد نیست که ارزیابی کند که وزن آنها ایده آل است یا خیر.
روش 2: نسبت دور کمر به لگن (WHR)
اندازه گیری دور کمر تا باسن فرد اندازه دور کمر و باسن او را مقایسه می کند.
تحقیقات نشان داده است که افرادی که چربی بدن بیشتری در وسط دارند ، بیشتر در معرض بیماری های قلبی عروقی (CVD) و دیابت هستند. هرچه اندازه گیری دور کمر به نسبت باسن بالاتر باشد، خطر آن بیشتر است به همین دلیل ، نسبت دور کمر به باسن (WHR) ابزاری مفید برای ca است.
دیابت نوع 1 یک بیماری مادام العمر است. بدن انسولین کافی تولید نمی کند، در حالی که سطح قند خون بالا می ماند مگر اینکه شخص برای مدیریت آنها از دارو استفاده کند.
روش ۳: نسبت کمر به قد:
فردی که اندازه گیری دور کمر کمتر از نیمی از قد او است در معرض خطر ابتلا به تعدادی از عوارض سلامتی تهدید کننده زندگی است. نسبت کمر به قد خود را اندازه بگیرید. فرد باید اندازه کمر خود را بر قد خود تقسیم کند. اگر پاسخ 0.5 یا کمتر باشد ، احتمال اینکه وزن سالمی داشته باشند وجود دارد:
- خانمی که قدش 163 سانتی متر است ، باید اندازه گیری دور کمر زیر 81 سانتی متر داشته باشد.
- مردی که 183 سانتی متر قد دارد ، باید اندازه گیری دور کمر زیر 91 سانتی متر داشته باشد.
اندازه گیری هایی که اندازه دور کمر را در نظر می گیرند می توانند شاخص های خوبی برای خطرات سلامتی فرد باشند زیرا چربی هایی که در وسط جمع می شوند می توانند برای قلب ، کلیه ها و کبد مضر باشند.
روش ۴: درصد چربی بدن:
درصد چربی بدن وزن چربی یک فرد است که بر وزن کل او تقسیم می شود. چربی کل بدن شامل چربی های اساسی و ذخیره سازی است:
چربی ضروری :
فرد برای زنده ماندن به چربی اساسی نیاز دارد. در طیف وسیعی از عملکردهای بدن نقش دارد. برای مردان داشتن 2 تا 4 درصد از ترکیب بدن آنها به عنوان چربی ضروری است.
ذخیره چربی :
بافت چربی از اندام های داخلی قفسه سینه و شکم محافظت می کند و در صورت لزوم بدن می تواند از آن استفاده کند. محاسبه درصد چربی بدن ممکن است روش خوبی برای اندازه گیری سطح آمادگی جسمانی بدن باشد زیرا منعکس کننده ترکیب بدن فرد است. در مقابل BMI فرق بین چربی و توده عضلانی را تشخیص نمی دهد.
نحوه اندازه گیری چربی بدن:
متداول ترین روش های اندازه گیری درصد چربی بدن استفاده از اندازه گیری پوستی است که با استفاده از کولیس های مخصوص پوست را فشار می دهد. متخصص بهداشت بافت ران، شکم، قفسه سینه (برای مردان) یا بالای بازو (برای خانم ها) را اندازه گیری می کند.
منبع: www.medicalnewstoday.com
