ببخشید دوستان ، این شعر رو همین الان و بدون هیچگونه تمرکز نوشتم ، اگه به دلتون ننشست منو ببخشید ، واقعا با این شرایط جسمی م ، امکان نوشتن بهتر از این برام مقدور نبود
“شاه نشین چشم من تکیه گه خیال توست “
علت فکر و ذکر من ، چهره ی بی مثال توست
حس تغزل منی، ذکر توکل منی
نام تفال منی ، آخر حرف ، فال توست
کاش تو یار من شوی ، دار و ندار من شوی
کاش قرار من شوی، این همه اش محال توست
نام تو شد کلام من ، عطر تو در مشام من
بی تو همه حرام من ، جان بدهم حلال توست
شعر مرا بهانه ای ، مطلع عاشقانه ای
هر غزلم نشانه ای ، از همه شرح حال توست
شعر رسیده آخرش، شاعر و دیده ی ترش
بیت به بیت دفترش، حسرتی از وصال توست
آمدے نازڪنان گل به تماشا برخاست
از گل اندامے تو بلبل شیدا برخاست
باز شد پنجره ے چشم تو بر ساحل دل
موج چشمان تو را دیده و دریا برخاست
هیچ ڪس جز تو به داد دل تنها نرسید
نظرے ڪردے و این مرد غزل ها برخاست
گرچه دل تازه به چشمان تو مومن شده بود
همه گفتند ڪه یک ڪافر از اینجا برخاست
ڪاش با آمدنت حرف غزل تازه شود
تا بگویند ڪه از دامن رویا برخاست
مے روم تا ڪه تبم سرد شود برگردم
این چه طبعے ست ڪه از عالم بالا برخاست..
میگم غزلی تازه اینو همین الان گفتی و انقدر زیبا هستو بدل میشینه دیگه بخوای تمرکز کنی چه میکنی؟؟شعرات کلی حرف دارن براگفتن به همین خاطرم انقدر بدل میشینن عاشق سرودهاتم چندبار میخونم وبااجازت نگهشون میدارم بعنوان یادگاریهای باارزش سایت 👏👏👏👏❤❤❤
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
13 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
