و قسم به عشق، که اخرین و تنها راه نجاتمان بود
تو را
باید در سفره گذاشت!
کنار نان و نمک
تو
برکت خانه ای🌷🌷
روزگاری را یاد دارم
كه میایستادم در باد
تا مرغان ساكت شوند و
من بخوانم...
خدایا
شُکرت برای آسمون شب و ستارههاش!🌌
و خنده ات دسته کبوتران سفیدی که به یکباره
پرواز می کنند :)🌈🕊
[ گلِ زردِ روی موهایت عجب دلبری میکند.🌼🌾 ]
به رسم صبر ، باید مَرد آهش را نگه دارد
اگر مرد است، بغض گاهگاهش را نگه دارد
پریشان است گیسویی در این باد و پریشانتر
مسلمانی که میخواهد نگاهش را نگه دارد
عصای دست من عشق است، عقل سنـگدل بـگذار
که این دیوانه تنها تکیهگاهش را نگه دارد
دلم را چشمهایش تیرباران کرد ، تسلیمم
بگویید آن کمانابرو سپاهش را نگه دارد❤
تو اما وارد رگ هایم شدی
و همه چیز تمام شد و خیلی سخت است
بخواهم از تو شفا یابم...⛱💛
غسل کفانی
تو معنای سکوتِ منی
به همین سنگینی
به همین زیبایی!
تو...
تصویرِ لحظه ی ماتِ خوشه های گندمی،
زیرِ باران!
ترجُمانِ بغضِ صحرایی،
در گوشِ نسیم!
تعبیرِ لبخند آسمانی،
در آغوشِ رنگین کمان!
تو از میانِ تمامِ شعرها
همانی که هیچ گاه نمی نویسم!
از میانِ خاطره ها همانی که ندیدم
و از میان رویاها،
آنی که به خوابم نَیامد
تو...
همان لبخندی که گُمش کردم!
و از میانِ تمامِ حروف،
همانی که کَشف نشد!
تو معنای سکوتِ منی!
به همین سنگینی
به همین زیبایی!
آرزو میکنم هر لحظه هرجای دنیا که بخواین بتونین برین..
لابـلای دفتـرم افسانـه را گـم کرده ام
شمعِ سوزانم ولی، پـروانه را گم کرده ام
جایگاهِ اصلی ام میخانـه های شهر بـود
من در این میخانه ها پیمانه را گم کرده ام
من دراین صحرای ناآرامِ بی لیلای خود
آرزوهـای دلِ دیـوانـه را، گـم کـرده ام
مرغکِ بی آشیـانم ، می نشینم در حَرم
تـرس از صیـاد دارم لانـه را گم کرده ام
خواستم برگردم از راهی که بیجا رفته ام
یک نشانی هم ندارم خانه را گم کرده ام
شـاهبـازِ عشـق بـودم در ورای آسمـان
چندروزی هست آب و دانه را گم کرده ام
اگه من مرجع تقلید بودم میگفتم به ازای هر لحظه منتظر گذاشتن یار، باید کفاره بدی.
همونطور که یار، توی این مدت هزار بار میمیره و زنده میشه.
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
