عجب خانواده ی خوبی هستین. خدا همتونو برای هم نگه داره و همیشه تنتون سالم باشه و همچنان خوشبخت
درسته , ازدواج از همه لحاظ و ابعادش برای انسان مهمه.
اما من خودم نخواستم که مجرد بمونم برام مقدّر شد که تا حالا مجرد بمونم و اگه هم تا آخر عمرم مجرد موندم هم مشکلی ندارم چون تقصیر کسی نبوده و تقدیر من همینه. چیزی که منو اذیت میکنه درک پایین اطرافیانم هستش طوری از ازدواج کردن و تشکیل زندگی برام حرف میزنن که انگار من در هفته ده تا خواستگار عالی و همه چیز تمام داشتم و با ازدواج نکردن دارم لگد به بختم میزنم. وقتی که اتفاقی توی زندگی آدم مقدر باشه بهتره به جای شکایت کردن و نالیدن, از شرایطی فعلی که داره حد اکثر استفاده رو بکنه. مجردی و تاهل هیچ کدوم بر هیچ کدوم برتری ندارن هر کدومشون در صورت خوب بودن به نفع آدم هستن این چیزیه که من در این چند سال یاد گرفتم. اگه من تا حالا قسمتم نشده که ازدواج کنم معناش این نیست که مجرد موندن خوبه یا بد یا که تاهل خیلی خوبه یا با بد تلقی کردنش بخوام خودمو گول بزنم تا به ظاهر خودمو از دوران مجردیم راضی و خوشحال نشون بدم. ولی تا وقتی که کسی مثل من قسمت خوبی نداشته پس مجرد موندش دلیل بر لذت نبردن از زندگی نیست و مجرد موندن هم هیچ اشکالی نداره.مرسی که اینقدر حوصله به خرج دادین و خوب نوشتین و ببخشید که طولانی شد خواستم با منطقم آشنا بشین.