بزرگی می گفت مهربان و بخشنده باش، حتی با كسی كه مطمئن نيستی شايسته اش باشد.
از ياد نبر درون همه آدم ها طوفان برپاست، مثل درون خودت.
نيمی از جانت را صرف مهربانی كن و نيم ديگرش را نگه دار برای التيام دردهايی كه ناسپاسی پيشكشت خواهد كرد.
كم كم ياد ميگيری بی منت و بی توقع دوست بداری و ببخشی و رنگی به دنيای تيره بپاشی.
از ياد نبر مهرورزيدن قبل از همه محبتی است به خودت...
و من معتقدم اگربزرگ نيستم،
دست كم می توانم بياموزم در همه حال، حرمت انسان را نگه دارم، حرمت همه را، از جمله خودم...
اریا تقدیمت