دلم به شعر سپید و ترانه مشکوک است
به درد در غزل عاشقانه مشکوک است
به کوه و جنگل و دشت و کناره و دریا
به آسمان و زمین و زمانه مشکوک است
اگرچه چشم خودم بی بهانه بارانیست
دلم به اشک لطیف شبانه مشکوک است
مسیر عالم معنا نشانمان دادند
دلم به عاقبت این نشانه مشکوک است
دلی که در همه عمر شمع عارفان میشد
به عارفان پس از این عارفانه مشکوک است❤❤❤