«شعر ٢»

عرض ادب و احترام دوستان 

خیلی در جریان تاپیک های شعری که این اواخر راه افتاد نیستم 

از دیروز نتونستم آن شم و چالش دیروز رو نتونستم پست کنم 

جسارتا الان تقدیم میکنم 

“توبه کردم که دگر شعر نگویم ز فراق”
ننویسم دگر از آتش افتاده به باغ
ننویسم که غم عشق دلم را خون کرد
قصه ی عشق، مرا سمت دلت مجنون کرد
ننویسم که به لبهام چه آهی دارم
رفتی و بعد تو من بخت سیاهی دارم
رفتی و حال دلم بد شد و بارانی شد
فاصله بین من و بین تو طولانی شد
آنقَدَر فاصله افتاد میان من و تو
که غمِ عشق نشسته است به جان من و تو
تو در آنجایی و من ، بی تو در اینجا تنها
با غم عشقِ تو در خلوت شبها تنها
هر چه میخواهم از این درد نگویم سخت است
از غم عاشق شبگرد نگویم سخت است
شب چه تار است ، وَ ای کاش سحر می آمد
کاش از سمت تو اینبار خبر می آمد
کاش این پنجره ها سمت سحر وا می شد
نور خورشید از این پنجره پیدا می شد
خواستم شعر نگویم ، ننویسم از درد
هی نگویم که غمت قلب مرا هم خون کرد
خواستم خنده ، اگر تلخ، به لب بگذارم
نور خورشید به تاریکی شب بگذارم
آه افسوس نشد ، عشق فراموش شود
آتش عشق تو یک ثانیه خاموش شود
یاد تو در غزلم خط به خطش مشهود است
شعر پایان برسد؟ حرف فراوان، زود است
باید این بار بگویم که مرا جان بودی
درد در سینه ولی مرهم و درمان بودی
جانِ جانانِ من ای مرهم دردم برگرد
یاد تو داغ غزل های مرا بدتر کرد
یک نگاهی به غزل های ترِ دفتر کن
دوستت دارم و محتاج توام باور کن

غزلبانو#  

هر قصه‌ ای ز عشق که خواندی به گوش او

در دل سپرد و هیچ ز خاطر نبرده است

دردا دگر چه مانده از آن شب، شب شگفت

آن شاخه خشک گشته و آن باغ مرده است

با آنکه رفته‌ ای و مرا برده‌ ای ز یاد

می‌خواهمت هنوز و به جان دوست دارَمت

ای مرد، ای فریب مجسم بیا که باز

بر سینهٔ پر آتشِ خود می‌فشارمت

خدا نکشتت دختر چشمام چارتا شد 😂😂😂

سلام هستی منم شعرمو بگزارم

ای جان 

سلام عشق 

باعث افتخارمه

غم که از حد بگذرد دل حس پیری میکند 

سن هر کس را غمش اندازه گیری میکند

                           * توبه کردم که دگر شعر نگویم ز فراق
                              شرح دل تنگیِ دلدار نگویم زفراق*

هرکه دردم بشنید از برم آهسته برفت
محرم راز نشدخسته شد وخسته برفت

قصه از درد شنیدن دل دریا میخواست
ور نه کوته نظری غصه ندانسته برفت


                         *توبه کردم که دگر شعر نگویم ز فراق
                           شرح دل تنگیِ دلدار نگویم ز فراق *


دل طوفان زده ام بعدتو آرام نشد
شده دیوانه ی هجرت، ابداً رام نشد

لکه ننگی شده آخروَمرا خواهد کشت
چو،به وصلش نرسانیدم و بر کام نشد


                           *توبه کردم که دگر شعر نگویم ز فراق
                             شرح دل تنگیِ دلدار نگویم ز فراق *

درد من بس بزرگ است مرا تابی نیست
آتشم  روزِ روشن ،به شبم خوابی نیست

بغض خود را زچه گویم که سر ریز شود
سینه ام تنگ شده بر دل من قابی نیست


                           *توبه ام راشکنم شعر بگویم ز فراق ؟
                            شرح دل تنگیِ دلدار بگویم ز فراق ؟*

نازبانو#  
 


 

ممنون 

فکر میکنم محمد صابری باشه عزیزم 

خیلی بااحساسه افرین غزلی خیلی بدلم نشست حرف نداره میدونی همش حرف دله مهربانو احسنت👏👏👏👏👏❤❤❤❤❤❤❤❤❤

‍ در كنار پنجره،ابری برایم گریه كرد
بغض هم اهسته امد تا صدایم گریه كرد

خواندم آن شعری كه یك روزی برایم گفته بود
آسمان ناگاه با حال وهوایم گریه كرد

بعد باران هم ،قلم خون شد ز دلتنگى نوشت
قصه ی من چیست که قصه سرایم گریه کرد؟

عطر تلخ رفتنش در موی من پیچیده بود
مو پریشان شد به روی شانه هایم گریه كرد

كوچه های بی حضورش چون مزارِ خاطره است
شك ندارم خاطرش با هر دعایم گریه كرد

زردتر  شد برگ برگِ شاخه های انتظار
فصل شیدایی خزان شد در عزایم گریه کرد

داداش الان میام دستم بنده 😄

همتون باهم ادمو سورپرایز میکنین هنوز تو بهت شعر غزلی بودم شعر تورو دیدم بانو جان چی بگم که واقعا شعرات حستو بیان میکنه افرین دوستی خیلی لطیف و پراز شوره احسنت 👏👏👏👏👏❤❤❤❤❤❤❤❤

ای جان 

عزیز دلم 

چقدر زیبا و با احساس 

چقدر لطیف 

خستگی امروز از تنم دراومد 

واقعا دستمریزاد بانو