یه سیستم خیلی مهم به نام سیستم شبه افیونی تو بدن هست ک که موادمخدری طبیعی و قدرتمند در بدن تولید می کنند مثل دینورفین که 200 برابر مورفین قدرت داره
ماده ای در مغز ما ترشح میشه به نام دوپامین که مسئول شادی و نشاط ما هست حالا کسی که مثلا برای اولین بار تریاک میکشه ترشح دوپامین در مغزش چهار برابر می شه و یا کسی که شیشه میکشه ترشح دوپامینش یازده برابر میشه به همین خاطر مصرف مواد اوایل باعث سرخوشی ما میشه
وقتی مواد مصرف میشه توی این حالت سیستم شبه افیونی بدن که می بینه مواد از بیرون وارد میشه دیگه نیازی نمی بینه مثل گذشته کار کنه و هی تولیدش رو کم و کم تر می کنه از اونطرف بدن با کاهش تولید این مواد نیازش به مصرف مواد هی بیشتر و بیشتر میشه یعنی فرد هی مصرفش رو زیاد می کنه تا به اون نشئگی روزهای اول برسه ولی هیچ وقت نمیرسه
این روند تا جایی ادامه پیدا میکنه که سیستم شبه افیونی بدن از کار میفته و موادمخدر خارجی جای مخدر طبیعی بدن رو می گیره توی این وضعیت برای انجام هرکاری باید مواد مصرف کنه مثلا می خواد بخوابه باید حتما قبلش مواد مصرف کنه،می خواد بره سرکار باید قبلش حتما مواد مصرف کنه کلا برای اینکه هرکاری بکنه قبلش باید مواد بکشه به این حالت می گن اجبار به مصرف یا همون اعتیاد
حالا ببینیم ترک اعتیاد چیه و چرا افراد توی ترک شکست می خورند
حالا چنین شخصی میاد اعتیادش رو ترک می کنه ببینیم چه اتفاقی براش میفته؟ مثل کشوری که گندمش رو وابسته به خارجه و یک شبه واردات گندمش رو قطع می کنه ایا چنین کشوری با قحطی و مشکلات دیگه روبر نمیشه؟کسی هم که یکمرتبه ترک می کنه دچار مشکلات و عوارضی میشه یا بعنوان مثال ما یک نردبونی رو پله پله رفتیم بالا حالا راه منطقی چیه؟ از اون بالا بپریم پایین یا اینکه پله پله بیایم پایین؟
کاری که توی ترک اعتیاد انجام میدن مثل اینه که از بالای نردبون خودمون رو پرت کنیم پایین
