اینا هم به مرور فراموش که نه ولی عادی میشه.میشه جزئی از زندگیت.کم کم می بینی خاطره ها یادت میان ولی دیگه دلت نمی گیره.فقط خودتو آزار میدی که چرا نمی تونی فراموش کنی
بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.
تا وقتی خودت اولویت خودت نباشی باید همینجوری غمگین زندگی کنی.سعی کن واسه هر چیزی بیشتر از یه روز غصه نخوری.تو واسه اون طرف حرص می خوری اونوقت اون یه جای دیگه داره عشق و حال میکنه