ی باز که مادر پدرت حالشون خوبه، نه نگرانی دارن نه عصاب خرابی نه حواسشون به تلویزون و گوشی و این چیزاست
برو بهشون بگو میخام باتون حرف بزنم
مسئله رو کاملا عاقلانه مطرح کن، محکم و مطمئن و موادبانه باشون حرف بزن
بهشون بگو من دوسش دارم، و از طرفی هم فک میکنم که میتونم از پس زندگی مشترک بر بیام، از دید من فلانی(خود پسره) ادم خوبیه و میتونه شریک زندگی مناسبی برای من باشه(کلا نوع نگاه و طرز دیدت رو بگو
اخرش هم بهشون بگو شما پدر و مادر منید میدونم نگران اینده ی منید، ولی تصمیم من اینه، و اگه شما حس میکنید تصمیم من اشتباه هست، به من دلایلتون رو بگید و قانعم کنید