واقعا خسته کننده شده.
از زمانی ک چشم باز میکنی مدام کارای تکراری بشور بساب جارو ظرف شستن .. چرا تموم نمیشه؟از زمانی ک بچه میاد خونه تمیزی ب خودش نمیبینه.
قدیمیا چیکار میکردن با اون تعداد سرسام آور از بچه های قد و نیم قد؟
من هزار بار بابت وجودش خداروشکر میکنم ولی دلم یه خونه ی تمیز میخاد یه غذای گرم ک سر وقت بخورم و چهره ای ک بتونم روزی یه ساعت جلوی آینه وقت بزارم براش.یه خواب راحت و یه هوای تازه ک بی دغدغه بخورم ..
هستن کسایی ک دغدغه ی روزمرگی و این حال من رو داشته باشن؟