سلام عزیزان دل .میخوام درد و دل کنم و شما راهکار بدین .من خودم شاغلم و درامد دارم.ی دختر 1 ساله دارم همسرم هم مرد خوب و خوش اخلاقیه. از نطر مردم من تو زندکیم چیزی کم ندارم.البته وضع مالی ما متوسطه ولی خب خیلی از اطرافیان این حرفو شنیدم .اما مشکلم اینه ک اصلا اعتماد بنفس ندارم خودمو خیلی دست کم میگیرم اصلا خودمو دوست ندارم .این عدم اعتمادبنفس باعث شده عصبی و بی حوصله بشم.برای چیزی ذوق ندارم .با این ک درامد دارم نمیتونم خرج کنم حتی دوست ندارم لباس برا خودم بخرم.تمرکز کافی ندارم ک یک کتابو تا آخر بخونم/کتاب روانشناسی / درصورتی ک قبلا عاشق کتاب بود.همش حس میکنم خونه و زندگیم خیلی سطح پایینه ولی حوصله رسیدگی و زیبا کردن خودم و خونم را ندارم .تنها امیدم دخترمه.
شنیدین میگن تشخیص مشکل 50 درصد مشکل را حل میکنه من الان نمیدونم واقعا چ دردمه خواهشا اگه راهکاری دارین دریغ نکنید