این کمبود اعتماد به نفس نیست، حس حسادته که طبیعی هم هست. شما یه عمر سر به زیر و محجوب بودی و حالا توی جمعی هستی که ارزشهای شما برای اونا خیلی مهم نیست. یه نگاهی کردم به پستهای قبلیات، شبیه خودم هستی و درس برات خیلی خیلی ارزشه! باید بپذیریم برای بقیه اینطوری نیست. امروز فقط شاخ اینستا باش، حالا پوچ و بیارزش باش!
ولی حالا وقتشه که یکمی به خودت برسی. عقایدتو محکم بیان کنی، و در مورد پوشش، فقط کافیه مثلا یه عینک داشته باشی که جوونترا نمیتونن بخرن، یا یک ساعتی که هیچکس نداره. لازم نیست سرتا پات طلا باشه، ولی یه چیز خاص خودت داشته باش که آدم عادی حسرتش رو بخوره. یه خودنویس شیک بزار بگو از دوران تحصیلت داری. یه چیزی که برق بزنه و مجبور بشن بپرسن این چیه. فرصت برای کلاس گذاشتن بخر.
خودت باش و هرگز حتی به همسرت نگو به کسی حسادت میکنی. یه کم ازشون تقلید کن و یهکمم خودت روش بزار و بازم به خودت ایمان بیار. تو کسی هستی که انتخابش کردن، نه اونا! اونا کسایی هستن که مجبور بودن توی زندگی از اول باهاشون کنار بیان.