به نظرم خیلی به خودت سخت گرفتی . زندگی پستی و بلندی داره . شما خودت تجربه داری ، برگرد به گذشته .متوجه میشی بهترین انتخابت کردی . به کارها و رفتار خودت هم فکر کن چرا نامزدت این حرف میزنه . قطعا همون لحظه از سر عصبانیت یکچی گفته . بهتره تکنیکهای همسر داری یادبگیری که چطور بتونی این جذب و کشش بین خودتون بیشتر کنی .
شما الان اول راهید. حرف از نا امیدی نزن و تسلیم نشو. برای داشتن یک زندگی خوب بجنگ .مطمئنم که همسرت دوستت داره . فقط راه دوست داشتن و محبت کردن بلد نیستید.
موفق باشی عزیزم