انسانیت را دوست میدارم اما از خودم در شگفتم.
هر چه بیشتر انسانیت را در مفهوم عام دوست میدارم، انسان را در مفهوم خاص، یعنی مجزا، به صورت فردی کمتر دوست میدارم...
به تجربه میدانم که نمیتوانم روی هم دو روز با کسی در یک اتاق سر کنم.
همین که کسی نزدیکم باشد منش او حرمتم را بهم میزند و آزادیم را محدود میکند.
طی بیست و چهار ساعت حتی از بهترین آدمها هم زده میشوم..
برادران کارامازوف
داستایوسکی