خون بس

عزیزم این داستانو راستش خودم ننوشتم من توی ی برنامه مجازی هستم ب اسم ویسگون و ازاونجا این رمانو دیدم و خوشم اومد ازش گفتم برا شمام بزارم اون نویسندش فعلا پارت ۸۶رو گزاشته و هنوز به اخرش نرسیده

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت چهل و یکم

یوسف گفت بعله دیروز یه زن و شوهر فرستادم رفتن روستا به عنوان کمک ،رفتن جلو در مردم تا کسی شک‌ نکنه بهشون.

بعد کلی تحقیق و‌ کمک به مردم میرن جلو در خونه شما مادرت و‌ خواهرت تنها تو‌خونه بودم وقتی وسیله ها میبرن داخل خونه بزارن با مادرت صحبت میکنن و بهش میگن که از رحمان و شیرین برات خبر اوردیم نگران نباش هر دوتاشون سالم هستن ،انقدر مادرت خوشحال میشه که نگو بعدش میگه بهشون بگو‌ برگردن همچی تموم شد .

گفتم یعنی چی تموم‌ شد .

گفت متاسفانه خواهرت و بچه تو شکمش کشتن همین باعث شده خون به خون تلافی بشه .

دو دستی زدم به سرم‌ و‌ گفتم نه دروغ میگید یعنی رقیه مرده.

نشستم زمین و بلند بلند گریه کردم رحمان اومد کنارم و گفت اروم باش شیرین .

گفتم‌ چطور اروم‌ باشم‌ اگه‌ تو‌ منو فراری نمیدادی اگه میذاشتی خون بس میشدم الان رقیه زنده بود ،گفت چی میگی شیرین گفتم دیدی وضعیت رقیه اون روز سر خاک‌ بابا بهم گفت تو فرار کن نگران من نباش من خیلی زود میرم پیش بابا ،نگو میدونست قرار چی به سرش بیاد .

رحمان گفت واقعا خودش همچین حرفی زد بهت،گفتم اره داداش .

گفتم رحمان پس برگردیم روستا میخوام برم پیش مامان بیچاره ببین چی کشیده ما هم نبودیم خبر مرگ رقیه هم شنیده برگردیم تا بیشتر از این تنها نشده ،رحمان گفت باشه بریم .

یهو یوسف گفت نه کجا میخوایید برید من میخوام مادرتم بیارم اینجا از اون ابادی بیاد بیرون یکم داغ دلش کمتر بشه .

رحمان گفت کی یوسف میاریشون گفت فردا خودم میرم با منیره بانو میارمشون.

گفتم باشه دل تو دلم نبود که زودتر مادرم ببینم .

صبح زود یوسف اومد دنبال منیره خانم و من تنها موندم خونه گفت هر کسی در زد اصلا محل نده گفتم چشم منیره خانم گفت دخترم بلدی یکمم ناهار بزار تا ما برگردیم سرگرمم میشی، گفتم چشم .

بعد رفتنشون منم خودم با کار کردن مشغول کردم تا وقت بگذره خیلی خوشحال بودم که مامانم و فرشته میبینم .

ناهار اماده کردم حیاط اب و جارو کردم لباس تمیز پوشیدم منتظر شدم .

هفت هشت ساعت گذشته بود که صدا بازشدن در شنیدم دوییدم تو حیاط پشت در منتظر واستادم تا اینکه. 

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت چهل و یکم

یوسف گفت بعله دیروز یه زن و شوهر فرستادم رفتن روستا به عنوان کمک ،رفتن جلو در مردم تا کسی شک‌ نکنه بهشون.

بعد کلی تحقیق و‌ کمک به مردم میرن جلو در خونه شما مادرت و‌ خواهرت تنها تو‌خونه بودم وقتی وسیله ها میبرن داخل خونه بزارن با مادرت صحبت میکنن و بهش میگن که از رحمان و شیرین برات خبر اوردیم نگران نباش هر دوتاشون سالم هستن ،انقدر مادرت خوشحال میشه که نگو بعدش میگه بهشون بگو‌ برگردن همچی تموم شد .

گفتم یعنی چی تموم‌ شد .

گفت متاسفانه خواهرت و بچه تو شکمش کشتن همین باعث شده خون به خون تلافی بشه .

دو دستی زدم به سرم‌ و‌ گفتم نه دروغ میگید یعنی رقیه مرده.

نشستم زمین و بلند بلند گریه کردم رحمان اومد کنارم و گفت اروم باش شیرین .

گفتم‌ چطور اروم‌ باشم‌ اگه‌ تو‌ منو فراری نمیدادی اگه میذاشتی خون بس میشدم الان رقیه زنده بود ،گفت چی میگی شیرین گفتم دیدی وضعیت رقیه اون روز سر خاک‌ بابا بهم گفت تو فرار کن نگران من نباش من خیلی زود میرم پیش بابا ،نگو میدونست قرار چی به سرش بیاد .

رحمان گفت واقعا خودش همچین حرفی زد بهت،گفتم اره داداش .

گفتم رحمان پس برگردیم روستا میخوام برم پیش مامان بیچاره ببین چی کشیده ما هم نبودیم خبر مرگ رقیه هم شنیده برگردیم تا بیشتر از این تنها نشده ،رحمان گفت باشه بریم .

یهو یوسف گفت نه کجا میخوایید برید من میخوام مادرتم بیارم اینجا از اون ابادی بیاد بیرون یکم داغ دلش کمتر بشه .

رحمان گفت کی یوسف میاریشون گفت فردا خودم میرم با منیره بانو میارمشون.

گفتم باشه دل تو دلم نبود که زودتر مادرم ببینم .

صبح زود یوسف اومد دنبال منیره خانم و من تنها موندم خونه گفت هر کسی در زد اصلا محل نده گفتم چشم منیره خانم گفت دخترم بلدی یکمم ناهار بزار تا ما برگردیم سرگرمم میشی، گفتم چشم .

بعد رفتنشون منم خودم با کار کردن مشغول کردم تا وقت بگذره خیلی خوشحال بودم که مامانم و فرشته میبینم .

ناهار اماده کردم حیاط اب و جارو کردم لباس تمیز پوشیدم منتظر شدم .

هفت هشت ساعت گذشته بود که صدا بازشدن در شنیدم دوییدم تو حیاط پشت در منتظر واستادم تا اینکه......

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت چهل و دوم

صدا در اومد سریع دوییدم رفتم تو حیاط چشم به در بودم که مامان بیاد تو ،در که باز شد صدا یالا یالا ارباب شنیدم خودم جمع و جور کردم و سلام دادم گفت معلومه خیلی منتظرید شیرین خانم گفتم بعله،گفت کاش منم انقدر برا دیدن مادرم منتظر بودم ولی حیف که مادرم کاری کرد باهام که سالهاست که دلم براش تنگم نشده.

گفتم پس کو مادرم گفت برگردین پشت سرتون هستن.

برگشتم با دیدم مادرم خودم انداختم بغلش وای چقدر دلم براش تنگ شده بود هی بوسش میکردم و نگاه صورتش میکردم گفتم مامان خوبی ببخشید غلط کردم من دختر بدیم که تو تنها گذاشتم باعث نگرانیت شدم

منیره خانم گفت شیرین جان بیا کنار وقت زیاد بنده خدا مادرت خستست بذار بیاد بشینه گفتم چشم و مادرم دستش گرفتم بردم رو نیمکت تو حیاط نشست .

منیره خانم گفت من برم یه اب و چای بیارم گفتم نه شما بشینید من میارم گفت دخترم بشین کنار مادرت باهم یکم حرف بزنید من میرم هم اب میارم هم سفره میندازم.

نشستم کنار مامانم خیلی دلم براش تنگ شده بود ،فرشته گرفتم بغلم و هی بوسش میکردم .

مامانم همش میگفت ازتون ممنونم ارباب شما هم منو‌ نجات دادین از اون خراب شده هم بچه هامو یوسفم میگفت قسمت بوده خدا میخواسته که اون شب تو اون بیابونی من رحمان و شیرین خانم ببینم .

باز خداروشکر که تونستم یه کاری کنم براتون.

نگرانم نباشید یه مدت بگذره با رحمان میرم روستا و تمام خونه و زمین هاتون میفروشم پولش براتون میارم .

منیره خانم سفره انداخت و صدامون زد رفتیم ناهار خوردیم و یکم رحمان و یوسف استراحت کردن و رفتن عمارت .

منو مامان موندیم پیش منیره خانم.

مامان از روستا گفت صبح که از خواب بیدار میشه میبینه منو رحمان نیستیم ،یاد حرف رحمان میوفته که گفته بود فراری میدم شیرینو.

میگفت چند روز از تنهایی کارم‌ فقط گریه کردن بود همش نگران بودم که بلایی سرتون بیاد به هیچ‌ کسم حرفی نمیزدم که بفهمن فرار کردین خون به پا بشه.

گفت یه روز که کدخدا ادم فرستاد که شب بیان برا خون بس چیزی نگفتم بهشون .

تقریبا غروب بود که صدا ضربه های محکم به در اومد رفتم جلو در وقتی جنازه خون رقیه دیدم ......

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت چهل و سوم

تقریبا غروب بود که صدا ضربه های محکم به در اومد رفتم جلو در رقیه بی جون و تمام بدنش وصورتش خونی بود افتاده بود جلو در، خودم انداختم روش هرچی صدا زدم بیدار نشد به صدا من همسایه ها ریختن بیرون بردنم کنار فقط شنیدم که میگفتن مرده .

به زور خودم از چنگ‌ مردم در اوردم بیرون‌ و دوییدم سمت خونه عمت با صدای گرفته گفتم راحت شدین بچم کشتین عمت اومد بیرون گفت حقته یکار میکنم به عزا تمام بچه هات بشینی .

کدخدا اومد یه خانمی هم اومد سمت من و‌ منو برد یه گوشه تا ارومم کنه و کدخدام‌ رفت سراغ عمت و شوهرش با اونا داشت حرف میزد .

خودم کشون کشون رسوندم تا نزدیکشون بشنوم چی میگن فقط یادمه که شنیدم گفت شما قاتل هستین و باید خون بها بدین چون علاوه بر عروستون شما نوه تون کشتین، تا اینو شنیدم از حال رفتم .

وقتی چشم هام باز کردم‌ تو بهداری سرم‌ بدست بودم تازه یادم افتاد چی به سرم اومده بازم شروع کردم به گریه و زاری ،پاشدم که برم پرستار نذاشت گفت باید سرمتون تموم‌ بشه .

نیم ساعت طول کشید بعد اون خانم که با کدخدا اومده بود اومد دنبالم و گفت بریم .

رفتم خونه جلو در خونی بود بازم نشستم همونجا و زدم به سرم خیلی سخت بود شیرین تنها بودم نمیدونستم چیکار کنم .

فرداشم همسایه ها رقیه دفن کردن بچم بدون هیچ مراسمی خیلی غریب از بینمون رفت .

مامان تعریف میکرد و‌ منو منیره خانم اشک‌ میریختیم .

گفتم مامان خون بس چیشد گفت یه هفته بعد فوت رقیه کدخدا و بزرگا اومدن اول گیر دادن که تو و رحمان کجایید دیدن من جواب نمیدم بیخیال شدن بعدم گفتن که خون بها دخترتون و نوه تون میبخشید تا ما رضایت بگیریم از خون بس منصرف بشن منم گفتم هیچی نمیخوام فقط این خون بس دیگه حرفش تموم بشه .

عمت و شوهرشم از ترسشون قبول کردن و همچی با مرگ‌ رقیه و بچش تموم شد ....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت چهل و چهارم

خیلی برای رقیه ناراحت بودم ولی به‌ خودم دلداری میدادم‌ که تنها راه نجات رقیه از اون‌ خونه مرگ بود.

اون شب با ارامش بغل مامانم خوابیدم تازه قدر مامانم فهمیده بودم تازه متوجه شدم مادرم‌ همه چیزمه نباشه من دیونه ای بیش نیستم .

یه چند روز از رحمان و یوسف خبری نشد، هی به منیره خانم میگفتم کجان چرا نمیان برو‌ ازشون خبر بگیر گفت ارباب سرش شلوغ باشه چند روزی میبینی پیداش نمیشه نگران نباش حتما کار زیاد بوده تو‌ عمارت .

خیلی موذب بودیم خونه منیره خانم ولی چاره نداشتیم بنده خدا خیلی حواسش بهمون بود تازه میگفت از وقتی شما اومدین حالم خیلی خوبه از تنهایی در اومدم توروخدا نرید از پیشم بیایید تا اخر عمر باهم‌ زندگی کنیم .

به مامانم میگفت شیرین ازدواج میکنه میره تو هم تنها کجا میخوای بری باهم اینجا زندگی میکنیم .

یه روز غروب رحمان اومد گفتم داداش کجا بودی نمیگی ما جز تو‌ کسی نداریم اگه نبینیمت دق میکنیم ،گفت بخدا خیلی کار داشتیم‌ تو‌ عمارت به اونا باید رسیدگی میکردیم .

رحمان گفت منیره خانم شنیدم مادر ارباب داره میاد عمارت مگه کجا بود که الان همه به تلاطم افتادن برای اومدنش.

منیره خانم زد رو دستش و گفت خاک‌ بر سر من بگو‌ بچم قرار اواره بشه دیگه، گفتم چرا چیشده ،گفت انقدر مادرش در حق یوسف بدی کرد که حاضر نیست اصلا ببینش تا وقتی تو‌ عمارت بود یوسف میرفت شهر دنبال کاراش و‌ از دور عمارت اداره میکرد .

مادرش بخاطر درمان چند ماهی نبود رفته بود شهر خونه دخترش حتما درمانش تموم شده داره برمیگرده مطمئنم اون‌ پاش بذاره عمارت یوسف برمیگرده شهر .‌.....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت چهل و پنجم

برام‌ عجیب بود که ارباب انقدر تو‌ زندگیش مشکل داشته باشه . بخاطر همون بود اون روز بهم گفت ذوق دیدن مادرم ندارم اصلا.

منیره خانم‌ گفت رحمان جان ارباب چرا باهات نیومد‌ گفت به من گفت که بیام‌ ازتون خداحافظی کنم فردا قرار بریم شهر دنبال کارای دانشگاهمون و منم برم‌ خونه ای که شهر اجاره کرده بودم پس بدم .

با این حرف رحمان یاد عباس افتادم من جای رحمان از رفتن به اون‌ خونه خجالت میکشیدم .

منیره خانم گفت باشه پسرم یکم غذا کشید و اذوقه تو راهی گذاشت تو ساک‌ و‌ داد دست رحمان گفت اینم ببرید تو راه بخورید.

رحمان خداحافظی کرد و رفت .

یه هفته ای بدون خبر از رحمان و‌ یوسف پیش منیره خانم گذروندیم .

برا اینکه‌ حوصلمون سر نره شروع کردیم به نون‌ پختن ،یکی دوبار که همسایه ها اومدن نون‌ خواستن دادیم بهشون خیلی خوششون اومد‌ هر روز چند نفری میومدن نون‌ میخواستن .

منیره خانم‌ گفت بیایید نون زیاد بپزیم همسایه ها عادت کردن مطمئنم هر روز میان دنبال نون.

از اون روز کلی نون‌ میپختیم‌ و همسایه ها میومدن میبردن کلی هم‌ تعریف میکردن .

کلا با نون‌ پختن سر خودمون گرم‌ میکردیم .

یه روز که جلو‌ در چند نفری واستاده بودن تا منیره خانم‌ نون‌ ببره بهشون بده ،رحمان و یوسف از دور نگاه میکنن که جلو‌ در شلوغه نگران میشن ،میدوان میان جلو در در با لگد باز میکنن.

یهو یوسف داد زد منیره بانو کجایی چیشده این همه‌ جمعیت چیه جلو‌ در اتفاقی افتاده.

رفتم جلو گفت نه‌ ارباب چیزی نشده مردم اومدن نون میخوان چرا نگران شدین .

گفت ای بابا مردم از ترس گفتم اتفاقی افتاده‌ براتون ،کسی مزاحم شده .

منیره خانم اومد‌ گفت سلام‌ پسرم کی اومدی خسته نباشی چرا اینطور وسط حیاط واستادی چیزی شده ،گفتم‌ نه جلو‌ در شلوغ بود از دور که‌ دیدم نگران شدن ترسیدن .

گفت نه پسرم نگران نباش برید بشینید من‌ نون همسایه ها بدم بیام .

منم‌ رفتم چندتا نون‌ گرم و یه تیکه پنیر گذاشتم‌ توسینی و اوردم برا رحمان و یوسف .

یوسف‌ نون‌ برداشت گفت چقدر داغ، این نون تازست چه‌ بوی خوبی میده ادم‌ گرسنه میشه .

شروع کردن به‌ خوردن منیره خانم‌ که اومد‌ ارباب گفت این نون‌ تازه از کجا خریدین‌ خیلی خوشمزست رحمان که‌ نونای مامان میشناخت گفت یوسف این بوی نونای مامانمه.....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت چهل و ششم

یوسف گفت خیلی خوشمزست تا حالا همچین نون نخورده بودم .

منیره خانم گفت یوسف از شهر چه خبر کارات کردی ،گفت اره یه ترم از دانشگاهم مونده دیگه داره تموم میشه .

یهو گفتم خوشبحالتون منم عاشق درس خوندن بودم ولی نشد که بخونم گفت چرا نشد رحمان چرا کمکش نکردی درس بخونه.

گفتم رحمان خیلی کمکم کرد برام کتاب میاورد میخوندم من تا پنجم بیشتر نخوندم چون برای ادامش باید میرفتم شهر اون موقع هم دخترا نمیذاشتن برن باید خونه میموندن و کار کردن یاد میگرفتن .

رحمان گفت اره یوسف اجازش دست من نبود من فقط براش قایمکی کتاب میاوردم که بخونه یکم خوند یاد بگیره چون خیلی علاقه داشت و درسش خوب بود.

یوسف گفت من کتاب زیاد دارم بخوای میارم بخونی فعلا تا ببینم میشه فرستادت مدرسه یا نه.

خوشحال شدم که میتونم به ارزوم برسم و برم مدرسه و درس بخونم.

رحمان گفت من دو ترم مونده باید برگردم شهر و کلاسام برم گفتم داداش خونه چیکار کردی پس دادی گفت اره با پس اندازم کل اجاره های عقب افتاده ام دادم ،گفتم چیزی نگفت گلنار خانم گفت حرفی نزد منم چیزی نگفتم که جابجا شدیم .

مامان از پای تنور اومد پیش ما با نون های تو دستش گفت اه سلام شما کی اومدیم خسته نباشید .

یوسف گفت خاله دستت درد نکنه تا حالا همچین نون خوشمزه نخورده بودم خیلی عالی بود ،مامانم گفت نوش جونت پسرم .

اون روز دور هم ناهار خوردیم و بعدش به رحمان گفتم رحمان خونه پس دادی کجا میمونی پس، گفت خونه یوسف اونجا میمونم شبا .

مامان گفت دستت درد نکنه ارباب شما خیلی تو زحمت انداختیم.

تو رو از کار و زندگیت انداختیم ببخشید حلالمون کن هر موقع خونه و زمینا فروخت رحمان دیگه زحمت کم میکنیم.

منیره خانم و یوسف گفتن کجا چه زحمتی شما اینجایید من خیالم از منیره بانو راحته میدونم که تنها نیست .

من محبت مادری ندیدم از روزی که شما دیدم فکر میکنم مادر واقعی خودم پیدا کردم شما هم منو پسر خودتون بدونید لطفا.

منیره بانو اگه نبود من نمیدونم الان کجا بودم من فقط به عشق منیره بانو موندم اینجا درسته تو عمارت خیلیا دارم بهمم محبت میکنن ولی عشق و محبت منیره بانو فرق داره .

منیره خانم گفت خجالتم نده ارباب ....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت چهل و هفتم

یوسف گفت مادرم اخر هفته داره برمیگرده عمارت خدا کنه موقت بیاد برگرده اصلا نمیتونم باهاش کنار بیام .

مامانم گفت پسرم میدونم دخالته ولی بالاخره مادرت عیب نداره گذشته فراموش کن همین که بالا سرته خودش یه نعمت فردا روز نباشه حسرتش میخوری ،منیره بانو گفت اره ارباب اشرف خانم راست میگه گذشته فراموش کن تو دل بزرگی داری میدونم تو‌ ببخشش و به مادرت احترام بذار ما انسانها تا هستیم قدر هم نمیدونیم بعد اینکه همواز دست بدیم تازه پشیمون میشیم .

یوسف گفت چشم به روی چشم، اگه با من کاری ندارید برم عمارت ببینم اوضاع چطوره .

یوسف رفتنی مامان بهش چندتا نون‌ داد و‌ گفت ببر اونجا بخور ،یوسف گفت راستی شما نون‌ میپزید میفروشید برا مردم ،مامانم گفت نه اولش برا خودمون‌ میپختیم بعد که در و‌ همسایه بردن خوششون اومد هر روز میان برا خودشون و اطرافیانشون میبرن .

یوسف گفت انقدر که نونهاتون خوشمزست خوب معلوم طرفدار پیدا میکنه .

پس اینطوری من میگم نون عمارت بیان از اینجا ببرن‌ هر صبح صدتا نون‌ بی زحمت برا ما بزار کنار اگه اذیت نمیشید .

مامان‌ گفت نه منیره خانم و شیرین خیلی کمک میکنن باهم انجام‌ میدیم چشم هر صبح صدتا نون‌ تازه شما امادست.

یوسف رفت و یه ساعت بعد با ده بیست تا کیسه ارد اومد گفت اینم ارد شما چیزی باز احتیاج بگید بیارم .

مامان گفت مرسی اینا خیلی زیادن که.

یوسف گفت عیب نداره بزارید بمونه خونه .

از اون روز کارمون شد نون‌ پختن خیلی خوب بود سرگرم میشدیم منیره خانمم کاملا حرفه ای شده بود و‌ وقتی مامان به فرشته رسیدگی میکرد منیره خانم میپخت نون.

رحمان رفت شهر و روزی یبار یوسف میومد بهمون سر میزد برام‌ چندتا کتاب اورد بهم گفت این کتابها بهش میگن رمان توش داستان زندگی مردم نوشته شده گفتم مرسی و ازش گرفتم کتاب ها رو.

دوست داشتم زود شروع کنم به خوندن ببینم چطور کتابیه .

اخر هفته بود که یوسف گفت برا فردا نون بیشتر میخوام مادرم صبح میرسه.....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت چهل و هشتم

اخر هفته بود که یوسف اومد گفت برا فردا نون بیشتری میخوام مادر داره میاد فردا و‌ مهمونی داریم‌ تو عمارت .

مامانم گفت چشم‌ اماده میکنم بفرستین بیان ببرن .

یوسف گفت ماشین میفرستم شما هم بیایید فردا ،مامان گفت نه پسرم ما مزاحم‌ نمیشیم یوسف گفت خاله چه‌ مزاحمتی دوست دارم شما هم باشید .

منیره خانم گفت پسرم‌ من نمیام خودت که‌ میدونی مادرت چشم‌ دیدن منو نداره ،یوسف گفت خواهش میکنم به خاطر من بیایید خودتون گفتین که باید گذشته فراموش کنیم .

منیره خانم سکوت کرد و چیزی نگفت که یوسف گفت این پولا میزارم‌ اینجا چیزی کم و‌ کسر دارید برید بخرید نگران چیزیم نباشید من فردا منتظرتون هستم ،بعدم خداحافظی کرد و رفت .

به خاله گفتم من خجالت میکشم بیام اصلا بگیم ما کی هستیم ،مامان گفت اره خواهر ما بگیم کیم اصلا ،گفت نگران نباشید ارباب خودش میدونه چی بگه .

پاشید بریم ناهار بخوریم که بعدش بریم با پولی که ارباب گزاشته یچیزایی بگیریم برا مهمونی فردا، مامان گفت چی خواهر .

منیره خانم گفت همسایه چند تا در اون طرف تر لباس میاره از شهر میفروشه بریم ببینیم چی داره بگیریم مثلا فردا میخوایم بریم‌ عمارت ارباب.

مامان گفت اخه ،منیره خانم‌ گفت اخی بی اخه دیدی که ارباب گفت نگران چیزی نباشید بعدم اگه من نبرمتون از من ناراحت میشه.

رفتیم‌ و‌ مامان یه لباس محلی قشنگ گرفت منیره خانم با مامانم یه مدل لباس گرفتن برا منم یه پیرهن قشنگ انتخاب کردن راستش اولین بار بود که‌ میرفتم‌ خرید با اینکه بابا وضعیت مالیش خوب بود ولی اصلا خرید نرفتیم‌ فقط یکی بود برامون میدوخت اونم من بیشتر لباس رقیه که کوچیک شده بود تنش میپوشیدم.

خیلی تجربه قشنگی بود بری لباس نو بخری و بپوشی هی جلو آینه بچرخی .

تو دلم همش ارباب دعا میکردم ،اگه ارباب نبود من کجا میتونستم همچین چیزی ببینم ...‌..

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت چهل و نهم

تا وقتی که بریم عمارت صد بار لباس میپوشیدم‌ و در میاوردم اخر مامان گفت بسه شیرین تو بچه نیستی این کارا چیه میکنی ،از خجالت سرم انداختم پایین و رفتم‌ لباسهام‌ در اوردم.

و رفتم کمک کردم به نون پختن تا تموم شد منیره خانم گفت پاشید اماده بشیم که الان ارباب ماشین میفرسته .

سریع اماده شدیم و‌ نونا پیچیدیم به دستمال و منتظر موندیم تا اومدن دنبالمون.

دل تو دلم نبود که زودتر برم عمارت ببینم مخصوصا مادر ارباب که انقدر ازش بد میگفت.

خیلی زود رسیدیم جلو‌ عمارت دربون ها در باز کردن و ما با ماشین رفتیم داخل وای انگار اینجا همون بهشتی بود که همیشه حرفش میزدن.

چقدر تمیز و قشنگ بود کلی گل و درختای قشنگ‌ منو مامان مثل ندید بدیدا فقط اطرافمون نگاه میکردیم.

بوی گلها کلا پرشده بود تو فضا و مردم هی این طرف و اون طرف میرفتن معلوم بود که خیلی عجله داشتن .

منیره خانم با همه سلام علیک میکرد .

رسیدیم جلو یه ساختمون راننده گفت بفرمایید رسیدیم ،دو نفر اومدن نونها بردن ،یکیم بلند داد زد ارباب مهموناتون اومدن .

خیلی لذت بخش بود بودن تو همچین جایی، همونجا تو دلم گفتم خدا جون تو که انقدر هوا منو داشتی چی میشه من بمونم اینجا اصلا اینجا زندگی کنم شده کلفتشون بشم ولی بمون اینجا .

تو عالم خودم داشتن رویا پردازی میکردم که با صدا یوسف به خودم اومدم که گفت بفرمایید داخل خوش اومدین خیلی خوشحالم که اومدین.

منیره خانم گفت ارباب اومد مادرتون یا نه هنوز؟

یوسف گفت نه فعلا نرسیدن الاناست که بیان دیگه.

با دیدن یوسف جا خوردم یه لباس خیلی قشنگ تنش کرده بود که مطمین بودم دل هر دختری با دیدنش میرفت .

رفتیم طبقه بالا یه سالن بزرگ بود تو ایوان که کل اون باغ قشنگ میشد دید از اونجا واستادم کنار نرده ها و بیرون نگاه میکردم ولذت میبردم .

نگهبان فریاد زد ارباب ارباب خانم بزرگ نزدیکه پنج دیقه ای میرسه .

یوسف گفت شما همینجا باشید تا من بیام و خودش رفت پایین به استقبال مادرش.....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت پنجاه

ارباب رفت به استقبال خانم بزرگ و ما بالا از تو ایوان پایین نگاه میکردیم همه با اسفند میرفتن سمت در 

خدمه ها مرتب واستاده بودن جلو در ورودی فرش قرمز پهن کرده بود تو‌ مسیر صدای ساز محلی میومد خیلی برام عجیب بود این کارا تا حالا ندیده بودم انقدر تجملات .

یکم که واستادیم دیدم ارباب کنار یه خانم داره میاد گفتم حتما خانم بزرگ که میگن اینه اومدن بالا ما هم برای استقبال رفتیم جلو در تا سلام بدیم .

ارباب با مادرش وارد شدن یه خانم قدبلند و سفید پوست با چشمهای رنگی خیلی قیافه اروم و مهربونی داشت سلام دادیم و با خوش رویی جواب سلاممون داد و اومد نشست .

رو به منیره خانم گفت خوبی چقدر دلم براتون تنگ شده بود تا برسیم اینجا خیلی فکرم پیشت بود میخواستم رسیدم به یوسف بگم بیاد دنبالت بیارت ببینم .

منیره خانم ازاین همه خوشرویی تعجب کرد گفت منم خیلی دلتنگتون بودم خانم جان دست ارباب درد نکنه امروز ما رو دعوت کردن تا تو مهمونی شما شرکت کنیم .

خدمه ها اومدن گفتن ارباب صبحانه امادست بفرمایید .

تعجب کردم کجا صبحانه امادست ارباب گفت منکه گرسنمه شماها نمیدونم .

پاشدیم رفتیم داخل یه اتاق که سفره بزرگی پهن بود پر از خوردنی های رنگی با تعارف خدمه ها نشستیم سرسفره .

خانم بزرگ شروع کرد به خوردن و به بقیه تعارف کرد که بفرمایید ماهم خیلی معذب بودیم یکم نون برداشتیم و شروع کردیم به خوردن که یهو خانم بزرگ گفت یوسف جان نانوا جدید اوردی طعم این نونا خیلی خوبه خوشمزست این نون فرق داره ،خندم گرفت مگه اینا چه نونی میخوردن که نون مامان من خیلی براشون متفاوت بود طعمش .

ارباب گفت این نونها دست پخت اشرف خانم و دخترشونه البته منیره خانمم کاملا یاد گرفته و باهم میپزن ،یه مدتی هست که نون عمارت زحمت میکشن میپزن .....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت پنجاه و یکم

مدتی هست که نون عمارت میپزن و هر صبح میفرستن برامون ،خانم بزرگ گفت خیلی عالیه و خوشمزه دستشون درد نکنه معلومه که خیلی حرفه ای هستن.

خانم بزرگ گفت یوسف از کجا پیداشون کردی فکر نمیکنم از مردم روستا باشن من تا حالا ندیدمشون ،وای یه لحظه چای پرید تو گلوم خودم کنترل کردم نمیدونم چرا استرس گرفتن نگران بودم که ارباب حرفی بزنه .

یهو‌ ارباب گفت من یه دوست دارم تو دانشگاه اشرف خانم مادرش و شیرین خانم خواهرش من ازشون دعوت کردم بیان روستا ما و الانم پیش منیره خانم زندگی میکنن چون رحمان میره شهر دانشگاه و مادر و خواهرشم تنهان من ازشون خواستم که بمونن روستا ما .

خانم بزرگ گفت خیلیم خوبه خوشحال شدم از دیدنشون و لذت بردم از دست پختشون .

صبحانه خوردیم و و دوباره برگشتیم تو همون سالن که ایوان داشت اون روز تا شب ما اونجا موندیم و کلی مهمون میرفت و میومد دیگه شام که خوردیم منیره خانم گفت دیر وقت بریم خونمون ارباب گفت چشم خودم میرسونمتون از خانم بزرگ خداحافظی کردیم و رفتیم حیاط تا ارباب بیاد و ما رو برسونه .

تو راه منیره خانم گفت یوسف مادرت چقدر عوض شده خیر باشه چیشده گفت والا نمیدونم خودمم تعجب کردم از برخوردش گفت راستی چرا خواهرت باهاش نیومد گفت نمیدونم ماشین گرفتم براش و فرستادم اما نیومد.

رسیدیم خونه و یوسف خداحافظی کرد که بره یهو یادش افتاد گفت ببخشید این چند روز یکم بیشتر برامون نون‌ بپزید فکر کنم با این نونای شما دیگه هیچ کسی نون دیگه ای نمیخوره .

مامان گفت چشم و بعدم‌ ارباب رفت .

موقع خواب به منیره خانم گفتم مادر ارباب که خیلی مهربون بود کلا چهره خیلی مهربونی داره گفت نه اصلا اینطور نبود خیلی خشن و دیکتاتور بود حرف فقط حرف خودش منم‌ خیلی تعجب کردم این سری کلا عوض شده بود برخوردش رفتارش .

گفتم راستی چرا اصلا عمارت به این خوبی ول کرد رفت شهر تو شلوغی ،گفت خیلی سر درازی داره داستان خانم بزرگ فقط اینو بگم که خانم بزرگ دو سال پیش به شدت مریض میشه از معده درد و حالت تهوع به خودش میپیچه کلی دکتر میارن ولی هیچ‌ کسی نمیفهمه چش شده بعدم دخترش میاد جنگ به پا میکنه که شما مادرم دارید میکشید بعدم با کلی دلخوری خانم بزرگ برمیداره میبره شهر تا یک ماه بعد که زنگ‌ میزنن ارباب ......