“ز دستم بر نمی خیزد، که یک دم بی تو بنشینم”
به هر جا چشم میدوزم، بجز رویت نمی بینم
تو دنیایم شدی، وقتی ، نگاهم در نگاهت شد
شدی از آن زمان پایانِ احساسات غمگینم
شروع قصه ام بودی، بمان تا آخرش با من
که من با بودنت بر آخر این قصه خوش بینم
در اوج درد و دلسردی ، به لب لبخند آوردی
چه زیبا با وجودت داده ای بر درد ، تسکینم
“غزل بانو” مرا نامیدی از آن لحظه تا اکنون
برایت از شبِ شعر و غزل مهتاب می چینم
تو صورتت قشنگه
ولی دلت باهام میجنگه
دو روز ازم دور شی خودت میبینی دل کی تنگه
بغل بغل ستاره چیدم دیگه آشتی آشتی
نگو باهام قهری از این حرفا با هم نداشتیم…
با تو انقد خودیم بد شدیم خوبتو میخوام
مگه دلبر کمه از این همه تنها به تو میام
بیا بهتر نشو منو پیش تو انگار نمیبینن
بیا معمولی باش اینجوری راحت ترم اصلا….💎♣️🎭🎉🧨
برتن خورشید میپیچد به ناز
چادر نیلوفری رنگ غروب
تک درختی خشک در پهنای دشت
تشنه می ماند در این تنگ غروب
از کبود آسمانها روشنی
می گریزد جانب آفاق دور
درافق، برلاله سرخ شفق
می چکد از ابرها باران نور
می گشاید دود شب آغوش خویش
زندگی را تنگ می گیرد به بر
باد وحشی می دود در کوچه ها
تیرگی سر می شکد از بام و در
شهر می خوابد به لالایی سکوت
اختران نجوا کنان بر بام شب
نرم نرمک باده ی مهتاب را
ماه می ریزد درون جام شب!
نیمه شب ابری به پهنای سپهر
می رسد از راه و می تازد به ماه
جغد می خندد به روی کاج پیر
شاعری می ماند و شامی سیاه
دردل تاریک این شب های سرد
ای امید نا امیدی های من
برق چشمان تو همچون آفتاب
می درخشید بر رخ فردای من
👤فریدون مشیری
در منی و این همه ز من جدا
با منی و دیده ات به سوی غیر
بهر من نمانده راه گفتگو
تو نشسته گرم گفتگوی غیر
غرق غم دلم به سینه می تپد
با تو بی قرار و بی تو بی قرار
وای از آن دمی که بی خبر ز من
بر کشی تو رخت خویش از این دیار
سایه تو اَم به هر کجا روی
سر نهاده ام به زیر پای تو
چون تو در جهان نجسته ام هنوز
تا که برگزینمش به جای تو
شادی و غم منی به حیرتم
خواهم از تو ... در تو آورم پناه
موج وحشیم که بی خبر ز خویش
گشته ام اسیر جذبه های ماه
گفتی از تو بگسلم ... دریغ و درد
رشته وفا مگر گسستنی است ؟
بگسلم ز خویش و از تو نگسلم
عهد عاشقان مگر شکستنی است ؟
دیدمت شبی به خواب و سرخوشم
وه ... مگر به خوابها ببینمت
غنچه نیستی که مست اشتیاق
خیزم و ز شاخه ها بچینمت
شعله می کشد به ظلمت شبم
آتش کبود دیدگان تو
ره مبند ... بلکه ره برم به شوق
در سراچه غم نهان تو
👤فروغ فرخزاد
مِی حرام است ولیکن تو بدین نرگسِ مست
نگذاری که ز پیشت برود هشیاری...
خموش و گوشه نشینم ،
مگر نگاه توام؟
لطیف و دور گریزی،
مگر خیال منی؟
#سیمین_بهبهانی
چقدر تاپیکای حس ششم زیاد شده،😑🤨
ندار عشقم و با دل سر قمارم نیست
که تاب و طاقت آن مستی و خمارم نیست
دگر قمار محبت نمی برد دل من
که دست بردی از این بخت بدبیارم نیست
من اختیار نکردم پس از تو یار دگر
به غیر گریه که آن هم به اختیارم نیست
به رهگذار تو چشم انتظار خاکم و بس
که جز مزار تو چشمی در انتظارم نیست
تو میرسی به عزیزان سلام من برسان
که من هنوز بدان رهگذر گذارم نیست
چه عالمی که دلی هست و دلنوازی نه
چه زندگی که غمم هست و غمگسارم نیست
به لاله های چمن چشم بسته می گذرم
که تاب دیدن دلهای داغدارم نیست
👤شهریار
بنوازم که به سنتور دلم ضربهٔ مضراب ، کم است
ناز شصتت بزن از بارش دل چارهٔ این ساز ، نم است
کوک باران تو امشب چه هوایی و چه حالی دارد
بزن ای جام عسل ساز دلم تشنهٔ یک جام و دم است
بزن از شور و همایون و هم آواز بیاتم کَمَکی
که دو روزیست هم آواز دلم نغمهٔ بیداد و غم است
کوک کُردم کن و مضراب ترنم بزنم بیش ز پیش
که به مضراب تو شب ، پردهٔ آواز سحرگاه بم است
وه چه شلاق تو بر خیمهٔ سنتور دلم شیرینست
بزن ای ساحره بر جان من این شور غریبانه کم است
بزن ای جان نفس بر تن ساز و دل بیمار « کویر »
که شب است و دل سازم گرو یک نفس و یک کَرَم است ...
(متن مختص،بانوان بود و زیبا خوندمش گفتم بفرستم))بانو جان باور كن اگر مردى دوستت داشته
باشد تورا همانگونه كه هستى قبول ميكند!
نيازى نيست براى زيبايى ات سختى بكشى...
اگر موهايت اذيتت ميكند كوتاهشان كن.
اگر ناخنت ميشكند نيازى به بلند بودنش نيست.
اگر رژيم اذيتت ميكند بيخيالش شو.
اگر زخم هاى صورتت آزارت ميدهد به چشم هاى خوش رنگت بنگر تا زيبايى اصلى را ببينى ....
كفش هاى پاشنه دارى كه كمرت را آزار ميدهد دور بريز، كوتاه هم باشى باز زيبايى...
تمام سرمايه ات را خرج خريد لوازم آرايش نكن.
خودت را مثل خمير بازى به هر نوع كه مرد ها ميخواهند در نياور...
تو همين گونه هم زيبايى...
و اگر مردى واقعا عاشق باشد
تورا همين گونه ساده قبول ميكند...
زنان زيبا شبيه باربی نيستند
انها شبيه واقعيتند ...
شبيه زنی که گاهي دست های
خيسش را با دامنش پاک ميکند،
واشک هايش را با سر آستينش ....
نه چشمان آبی دارند ...
نه ناخن هايشان هميشه لاک زده است...
ﻧﻪ نگران پاک شدن رژ لب هايشان ﻫﺴﺘﻨﺪ...
زنان زيبا ،
زنانی هستند که خود را باور
دارند و ميدانند که
اگر تصميم بگيرند قادر به انجام هر
کاری ﻫﺴﺘﻨﺪ !
زنی که اعتماد به نفسش از
تجربه ها نشأت می گيرد،
و ميداند که ميتواند به زمين بخورد، اماﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﺩ، و ادامه دهد...
براستی که زيبايی واقعی را
چنين زنانی دارند !
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
56 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
