بہ تو وابستہ ام مانند یک شاعر بہ تنھایی
ھمان قدری کہ تو ، وابستگی داری بہ زیبایی
اگرچہ کھنہ ای اما ھمیشہ تازگی داری
تو عشق حافظی کہ در دل اشعار نیمایی
شرابی ناب میخواھم کہ مرد افکن بود زورش
شراب ناب تو یعنی؛ھمان یک استکان چایی
تو در ماھی و من در چاہ اما دوستت دارم
دلم را بردہ ای !دیگر چہ بالایی؟چہ پایینی؟
جدایی صبر میخواھد !نہ من دارم ،نہ تو داری
نہ من مانند مجنونم نہ تو مانند لیلایی
نیایی حال و روزم بدتر از این میشود،حالا
بگو با من چہ خواھی کردی ؟ می آیی؟ نمی آیی؟
حسین طاھری
🍃🍁❣