عزیزم توی ادبیات یه چیزی است به اسم کنایه که توی بیشتر شعرا هست...مثل چرا چون لاله خونین دل نباشم که باما نرگس او سرگران است ...کنایه از ناراحتی و آزدگی داره
الان اینجاهم بی سرو پا کنایه از دست و پا بسته بودن برای رفتن به اربعین داره
همه دارن به پابوسی تو می آیند. طبق معمول من بی سرو پا جاماندم