بالاخره بعد از سه سال به خانوادم گفتم

من همیشه بهش میگم تو معتادی من همیشه و همه جا تنها بودم اون همدم من نیست هروز بهش میگم تو یک روز بدون گوشیت فک نکنم بتونی زنده بمونی اون فقط عشق اول و آخرش گوشیه لعنت به من و این شوهر کردنم بخدا خیلی سخته باید تو همچین شرایطی کسی قرار بگیره که بفهمه چقد سخته،بخدا بهش میگم بیا بریم بیرون میگه بریم بیرون چیکار کنیم وقتی هم میریم بیرون میگه خب الان اومدیم بیرون الان چیکار کنیم دیگه نهایتش که بیرون باشیم بیست دقیقه است بعد از بیست دقیقه آقا خسته میشه باید زود برگردیم خونه من گاهی اوقات از ناراحتی دوسدارم گریه کنم میگم من نمیخوام برم خونه خسته شدم از بس نگاه در و دیوار کردم،دیشب بهش میگفتم اگه با این دیوار حرف میزدم تا الان به حرف میومد 

[QUOTE=62187969]از همون ابتدا اينطوري بود[/QUOT]

طمان مجردیشو میگماااا

پدر مادرت هیچ کمکی نمیتونن بکنن فقط قضیه بغرنج تر میشه

اگه کاری بشه بکنی همون شخص بی طرف دانا که مشاور هست انجام میده اگه نخواد هم هیچکی حریفش نمیشه 

بهش بگو ترجیح میدم اول با خانواده خودت صحبت کنم که مشکل پسرشون تو خونه ی بابام نره

یعنی هیچکس تو خانوادش به غیر شما به اخلاقش معترض نیست

آخ این تاپیکت و خوندم واقعا عصبی شدم وقتی میره سرکار یه پیامم واسم نمیفرسته که حالم و بپرسه نمیدونم من دلم به چیه این زندگی خوش کردم،تو رو خدا هر جور شده نزار زندگیت مثل من بی روح بشه

صحبتهای دکتر هلاکوئی رو گوش کن شنیدم چندتا مورد اینجوری زنگش زدن میگه مریضن میخوان دنیا رو احساس نکنن 

باید دنبال درمان باشه اگه زندگیش رو دوست داره اگه هم نخواد و تلاش نکنه تو کاری نمیتونی بکنی متاسفانه

اول از همه سعی کن گوشی رو بذار کنار به طور غیر مستقیم مثلا ببرش جاهایی که دوست داره از قبلش گوشی رو بردار نذار متوجه نبودش بشه تا برسید مقصد

منم روزی نیست که بخاطر زندگیم گریه نکنم ،هر کی ما رو می‌بینه همون لحظه اول میفهمه که شوهرم خیلی به من و پسرم سرد و بی توجه انگار نه انگار ماهم هستیم وجود داریم،من که شوهرم چند روز یکبار فاز غم بر میداره که من افسرده ام و ناراحتم (دیگه این حرفش و کجای دلم بزارم )جالب اینجاست میگه تقصیر تو که اینطور شدم،،؛؛بعد از چند ساعت که سرش تو گوشیه میرم پیشش میشینم میگم حرف بزنیم اون میگه اه بزار دو دقیقه راحت باشم میگم واقعا این چند ساعت کمه که الان میگی دو دقیقه راحتم بزار ،،،،حتی دیگه از حرص خوردن هم خسته شدم