بعضی به امام صادق علیه السلام عرض کردند: حد توکل چیست؟
فرمودند: یقین.
عرض شد که: حد یقین چیست؟
فرمود: آن است که با وجود خدا از هیچ چیز نترسد».
دوم آنکه: در همه اوقات در نهایت ذلت و انکسار (شکستگی) در خدمت پروردگار بوده و روز و شب مشغول بجا آوردن خدمت او، و پنهان و آشکار در بندگی و اطاعت او، همگی اوامر شریعت حقه را امتثال (فرمان برداری) نماید، و از جمله نواهی ( آنچه در شرع ممنوع هست) او اجتناب کند .
خلوت خاطر را از غیر یاد او خالی سازد، و خانه دل را از جز محبت او پردازد، و دل او جز یاد حق را فراموش، و زبانش از غیر نام او خاموش گردد، زیرا که صاحب یقین خود را پیوسته در پیشگاه شهود حضرت حق حاضر ، و او را به همه اعمال و افعال خود مطلع و ناظر می بیند.
ادامه دارد ...
