این منم 🥺

راستش رو بخوای‌ ۱۸ سال‌ نشده بود که شدم یه آدم افسرده !

یه سال از خونه بیرون نرفتم ! کار به جایی رسیده بود که وقتی غذا می خوردم خانوادم خوشحال میشدن :)

اون موقع ها از یه پسری خوشم می‌اومد و الان تازه دارم باهاش حرف می زنم بگذریم !

اینکه چی شد و اینا از حوصله خارجه ! راستش رو بخوای‌ یه سری جاها سفیده چون ساعت ها زل می زدم به سقف اتاق و ذهنم پر بود و خالی :)

ولی خب نه شاخ داشتم نه دم که بخوام بیمار باشم و دکتر لازم‌:)

گذشت و گذشت عمرم رو میگم !

تا رسید به ۲۱ :)

از اون ۱۷ سال علاقه‌ام به پزشکی مونده و اون پسر :")

شروع کردم‌ به خوندن :)

شروع کردم‌ به ورزش کردن :)

شروع کردم‌ به دختر بودن و به خود رسيدن:)

هنوز هم به خاطر استرس کم غذا میخورم و حالت تهوع دارم

هنوز هم به خاطر زندگی مریضی که داشتم موهام میریزه و پوستم جوش میزنه :)

هنوز هم بدنم رو دوست ندارم و پوستم کدره‌ :)

ولی خب شروع کردم‌:)

دوست دارم باشه که بگم شد !

هنوز هم هستم :)

ولی دلم میخواد پیشرفتم رو بنویسم