یکی نیست باهاش درد ودل کنم اینجام میام کسی جوابی نمیده خب من کجا برم حرف بزنم به خدا خسته شدم
از روزای تکراری ک مامانم همش حرف از برادرم خواهرم میزنه جلو بقیه اصلا انگار نه انگار من بچشم از کاراشون میگه یه بار از من حرفی نزده منم دلم میشکنه دلم میخاد برم از اینجا به خدا میخام برم آرامش ندارم چرا اخه من باید این همه نگران باشم
حالا صد بار گفته نمی‌خواستم دنیا بیارمت چرا اخه گناه من چیه🥲
تنها امیدم کنکوره ک بدم برم
محبت مادر ندیدم
به خدا دلم شکسته خیلی وقته شکسته💔🥲
بیا🫂
همه پشتشون به خانواده و مادرشون گرمه من هیشکی خودم تنهای تنها شدم با دل شکسته
پشتت بخدا گرم باشه و بس
عزیزکم الهی بگردم💔🥺🫂
منم حس میکنم تو دنیا هیچکسو ندارم که بفهمتم و احساس تنهایی میکنم با این تفاوت که من یه مادر دارم که برام خیلی از خودگذشتگی کرده میدونمم خیلی دوسم داره ولی دنیاهامون از هم خیلی دوره و گاهی واقعا نمیتونیم درک کنیم همو
منم کسی دوست نداره . مادرم شاغل بود هیچوقت با من وقت میگذرونن همیشه با همکاراش و فامیلاش بود. انگار من مجسمه ام الانم چند ساله بازنشسته شده بازم منو نمیبینه بازم تنهام منم حسودیم میشه به خونواده هایی که به دخترشون اهمیت میدن به پدرو مادرهایی که فقط زندگی خودشون واسشون مهمه نه زندگی دیگران. به خونواده هایی که با اینکه ادمهای حسودی هستن چشم دیدن خوشبختی دیگران رو ندارن حداقل با بچه هاشون مخصوصا با دختراشون خوشن همه جا با دختراشون میرن حتی دخترایی که ازدواج کردن بازم تمام وقتشونو با مادرشون میگذرونن این یعنی زندگی . من یه خاله دارم اونم شاغل بود عین مادرم بجای اینکه با بچه هاش خوش باشه با دیگران خوشه. بعضی وقتها میگم انگار ما بچه این پدرو مادرا نیستیم باهم غریبه ایم . اصلا دوستشون ندارم بزور تحملشون میکنم ولی دلم همیشه ازشون گرفته و صاف نمیشه. منم تنهام خیلی خیلی تنهام یه وقتهایی اونقدر ناراحتم که انگار به قلبم فشار میاد کاش یتیم بودم حداقل میگفتم پدرو مادر ندارم الان دارم ولی عین یتیما زندگی میکنم
فقط خدا
توی آدما دنبال عشق و محبت نباش
