واقعیت اینه که هیچکس هیچوقت نمیدونه و نمیفهمه توی دلت چی میگذره دلتنگ میشی دل مرده میشی گریه میکنی داغون میشی احساس تنهایی میکنی غذا نمیخوری بیرون نمیری علاقهات به زندگی رو از دست میدی اما دم نمیزنی فردا صبح بیدار میشی و باز لبخند میزنی و به زندگی ادامه میدی این داستان زندگیه بالا و پایین مجبوری زندگی کنی مجبوری بسازی مجبوری نق نزنی و به همه بگی حالم خوبه...
دلم میخواد بدونی؛
هیچ چیز وسط این دنیا دائمی نیست؛ نه حال بد، نه روزای بد، نه حال خوب،نه روزای خوب، نه حرفای قشنگ،نه آدمای دوستداشتنی،نه نفرت، نه خشم، نه حس کینه و بدبختی، نه آرامش و خوشبختی، پس آروم باش، غصه نخور و خودتو اذیت نکن و اجازه بده زمان، خودش به بهترین نحو ممکن درستش کنه، شاید راز آرامش توی دونستن همین باشه...
“𝐸𝑣𝑒𝑟𝑦𝑜𝑛𝑒 𝑙𝑒𝑎𝑣𝑒 , 𝑙𝑒𝑎𝑟𝑛 𝑡𝑜 𝑠𝑢𝑟𝑣𝑖𝑣𝑒 𝑎𝑙𝑜𝑛𝑒”
“همه میرن ، یادبگیر که تنهایی دووم بیاری :))
