مقصر کیه

بزار بقیشو بگم من

بعدش من زنگ بابام زدم خاموش بود زنگ مامانم زدم گوشیش دست ابجیم بود ابجیمم خونه به شگفتم بابایی کجا گفت رفته بیرون مامانمم خونه نبود که گفتم میتونی بری پیش مامانی بهش بگی راش تقریبا نزدیک بود ادا اصول دراورد میترسمو اینا گفتم باشه بابایی اومد بهش بگو بعدش منتظر موندم دیدم نیمدن بعد جایی. که بودم اصلا ادرس نداشتم یک خونه مادربزرگم همین طرفا بود ولی بلد نبوم راشو متاسفانه شاعت ۶ بلند شدم این کوچه اون کوچه اینور اونور گوشیمم تو کیفم بود دسگه چنتا کوچش یک پسره دنبالم کرد اکقدر ترسیدم بلخره به هزار مکافات راهو پیدا کردم ولی نزدیک ۱ ساعت شده بود 

بلاخره رسیدم اونجا انقدر تو راه گریه کردم چشا قرمز قبلش مامانم زنگ مادربزرگ زده بود که. اونجاست یا نه و نگران شده بود انگار یک شاعت پیش زنگ زده بود مادربزرگ چون راش دور بود و بلد نبود دیگه فقط چشم انتظار موند بدبخت چقدر حرص خورد چند دقیقه بعد بابام اومد دنبالم بعدش تو ماشین سرو صدا من از اونور شهر کوبیدم اومدم دنبال توهو چرا اله چرا بله انگار من یادم رفت به بابایی بگم ساعت ۵ بیاد دنبالم بعد خودم اعصاب نداشتم گریم گرفت دوباره 

بعدش رسیدیم به هزار مکافات خونه چند دقیقه بعد مامانی اومد سر من داد و هوار که چرا گوشیت رو جواب نمیدی من به هزار زور راضیش کردم صداشو نشنیدم تو کیفم بوده و فلان و بیسار مامانم اعصابش خورد بود رفته به بابام گفته گوشی تو چرا خاموشه منم با ابجیم بحث که تو مگه نگفتی نمیری پیش مامانیو اینا گوشی مامانم دستش بود چرا رفتی اگه میدونستم رفتی حواسم به گوشیم میبود مامان بابامم اون پایی ن الان دارن بحث میکنن تازه مامانی دیگه اعصابش خیلی خورده سر تلفتن درست نکردن بابا و سرکار رفتن باباهم داره جنگ میکنه بابام میگه گوشی ۸ میلیون خریدم چرا همراه خودت نمیبری و فلان و بیسارو  الان خودم از لحاظ روحی داغونم پایین صدا جروبحث تو اشپز خونه ابجیمم داره بابسفنجی میبینه الان تقصیر من شد چون فقط یک ساعتشو فراموش کردم بگم کل کاننون خوانواده بهم ریخت