
ای خدای مهربان
معترفم که هنگام لطف و احسانت من مطیع و تسلیم فرمانت نشدم...
آیا این اقرار در حضورت به حال من سودمند خواهد بود
من هرگز از لطف و رحمتت مایوس نخواهم شد...
به درگاهت پناه می برم از تکبر و غرور و اصرار به گناه...
و از آنچه بر انجام آن عاجز و ناتوانم
از تو
قوت ، نصرت و یاری می طلبم...
مرا از لطف خویش محروم مگردان
سپاس#