همسر بی قید و بند

سلام خانومی هستم 24 ساله همسرم 34 ساله بچه ندارم و 4ساله که ازدواج کردم خرداد ماه مادرم همسرم رو با دوتا دختر تو ماشینش پشت چراغ قرمز دیده بود من رفتم خونه مامانم بعد از 3روز اومد کلی قسم خورد که اینا رو نمیشناخته و همون شب تو خیابون میبینشون و ازش میخوان که تا یه مسیری برسونشون و گول خورده منم باور کردم و برگشتم اما آبان ماه فهمیدم که متاسفانه تو تمام مدت زندگی زناشویی که داشتیم همسرم با این زن که شوهر هم داشته در ارتباط بوده و بهم خیانت میکرده رفتم درخواست طلاق دادم البته به خانوادم نگفتم اومد کلی التماس کرد و قسم خورد که تمومش میکنه و منو دوست داره و نمیخواد از دستم بده و با کلی التماس و خواهش برم گردوند الان فکر نمیکنم با اون خانوم ارتباطی داشته باشه اما یه دوست داره که 10 سال از خودش کوچکتره و مجرده خیلی با این آقا میگرده و باهم میرن باشگاه و تفریح و خلاصه هیچوقت خونه نیست و همش پیش این آقا هست تا بهش میگم که من خوشم نمیاد با این آقا بگردی میگه تو ذهنت مریضه تو روانی شدی باید بری خودتو نشون یه روانشناس بدی میگم حداقل یه روز در هفته رو برای من وقت بذار اما اصلا گوش نمیده حتی وقتی بیرونه و زنگ میزنم ازش سوال میکنم که کجاست یا کی میاد خونه کلی دعوا میکنه تو شکاکی و چرا از من میپرسی کجا هستم؟ هروقت کارم تمام شد خودم میام خونه تو نباید منو چک کنی من بهم برمیخوره اگرم نمیتونی جمع کن برو .این دوستش سیگار هم میکشه و هروقت تو ماشین شوهرم میشینم بوی سیگار میاد در ضمن چندین بار تو وسایل شوهرم قرص ترامادول پیدا کردم بهش میگم نخور میگه اگه نخورم از دست تو روانی میشم.یه بار هم که با همین دوستش بیرون بود و گفت با هم رفتیم داروخانه که دوستم یه سری دارو برای باشگاهش بگیره و من خونه مامانم بودم وقتی اومد دنبال من و من توی ماشین نشستم طبق معمول بوی سیگار میومد و سانروف هم ماشین باز بود بهش گفتم به دوستت بگو دیگه تو ماشینت سیگار نکشه من سردرد میشم زد به دعوا که تو به تمام کارای من گیر میدی و نمیذاری من خوشی کنم من حالم از این زندگی بهم میخوره اگه نمیتونی کنار بیای جمع کن برو منم به محض اینکه رسیدم خونه وسایلم رو جمع کردم و زنگ زدم خانوادم اومدن دنبالم و به خانوادم همه چی رو گفتم روز بعدش هم زنگ زدم به مامان و خواهر خودشم جریان رو گفتم اما اصلا حتی یه زنگ هم به من نزدن نه خودش و نه خانوادش... 2روز بعد از قهر من رفتم و مهریم رو اجرا گذاشتم برای خودش و خانوادش نامه رفت اما بازم اصلا هیچ اقدامی نکردن و حتی یه زنگ نزدن الان 9 روزه که میگذره و من خونه مامانم هستم اما هیچ خبری ازشون نیست حتی مادرش هم یه زنگ نزده و به شدت پشت پسرشه و همه جا میگه من مقصرم. من نمیخوام زندگیم خراب بشه میخوام تا جایی که از دستم برمیاد واسه زندگیم بجنگم و میدون رو واسه کسی خالی نکنم اما انگار همسرم اصلا براش مهم نیست و نبود منو احساس نمیکنه خواهش میکنم اگه ممکنه منو راهنمایی کنید که من باید چیکار کنم؟ نمیخوام به این سادگی پا پس بکشم میخوام تلاش کنم که زندگیم رو از نو بسازم آیا با این شرایط ممکنه؟