باشوهرم 4سال زندگی کردم ویکسال عقدم همچی عالی بودتابعدازدواج ک خانوادش خیلی دخالت میکردن وشوهرم بین منوخانوادش قرارگرفت ومنم ساده بودم وبدون تجربه فکرمیکردم همیشه عاشق میمونه بحث میکردم تااینکه دیگه بیخیال من شدومن تلاش میکردم اون دورترمیشددوسه باری اومدم براجدایی ک البته بیشتراز طرف اون بودو تحمیلی ولی من خیلی دوسش داشتم وابستش بودم نمیتونستم تاالان ک قراره توافقی جداشیم
همش گریه میکنم فقط خاطراتمون جلوچشمم
ببخشید تک تک جواب نمیدم
پیش مادربزرگش هر وقتم بخواد میاد هرچقدرم بخواد میمونه پیشم میبرن میارن یا خودم میرم میارم ومیبرم،هر زمان دلش بخواد میاد و میره ااااا امان از روزهایی که بی لون سپری شد و ازون روزهایی که او بیمن تناش حسرته برام اما گذشت شد۱۸ سالش،ماشاءالله ،دختری بینظیر و ممتاز و با اخلاقیات عکس یه سری جوانهای الان
منم در شرف جدا شدنم
درکتون میکنم حس خیلی بدیه
و از خدا میخوام بهتون ارامش بده
جلوخانوادم چیزی نمیگم امااحساس میکنم مثه زمانی ک بابام فوت شدمن خیلی دوسش داشتم اولین مردزندگیم بودطلاق برااوناعادیه
انگارروهوام هیچی بم آرامش نمیده
اونروزک اومدبراتوافقی جداشدن خیلی بهم ریخته بودولی هیچ اصراری نکردسکوت محض بود
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
