رفقا
من رنگ پوستم سبزس و چشم و ابروهامم مشکیه .سفید نیسم مثل دخترای دیگه.
شوهرم هیچ وقت ازم ایراد نگرفته. و بهم میگه من تو رو همین طوری ک هسی دوس دارم.
ولی اطرافیانم خیلی تیکه و کنایه میان و بهم میگن سیاه.
شب روز دور از چشم همسرم گریه میکنم بابت این قضیه.
چرا خدا منو سفید نیافرید ک وقتی خودمو تو آینه نگاه میکنم غصه نخورم:(
ما سبزه ها چ گناهی کردیم:(
از ادمایی ک بهم میگن سیاه متنفرم.
اعتماد به نفسمو از بین بردن
طوری ک دوس ندارم هیچ عکسی بندازم:)))
در جواب این ادما چی بگم؟؟ غصه تموم دلمو گرفته
درجواب اون ادماهیچیییی نمیتونی بگی تازمانی ک خودت خودتو همینطوری ک هسی دوس نداری
تو رو خدا ! چرا حرف بقیه اینقدر برات مهمه؟
رنگپوست تو مغازه بوده خریدی؟
ولش باو منم قدم ۱۷۶ هست دوست داشتم کوتاه تر باشم اهمیت نده مهم خودتی و شوهرت
بعضی شهر ها هستن خب پوستشون تیره است
کدوم شهری
مثلا تو اردبیل اگه سیاه باشی خیلی بده
عزیزم مشکل تو نیستی مشکل ادمای بی عقل اطرافت هستن
وگرنه منم سبزه ام مشکلی ام ندارم
در جواب شون باید بگی علف یاید به دهن بزی شیرین بیاد.
همسرت رو بچسب!
بگوسفیدوسفیدصدتومن
سرخوسفیدسیصدتومن
حالاکهرسیدبهسبزههرچیبدهمیرزه
گورپدرشونولشونکنبمال بهکونتحرفاشونو
جذاب ترین آدم هایی که دیدم سبزه بودن.
چرا سفید بودن رو بهتر میدونید
بخدا که من الان سفیدم 6 ماهه سالو سولارم
حیف رنگ پوست گلد و گندمی نیست؟
از بس بی سلیقه ان..الان پوست سبزه مد شده..اصصصلا اهمیت نده
فرهنگ خودشونو با این حرف نشون میدن عزیزم
انگار تو قرون وسطی دارن زندگی میکنن
منم هم درد تونستم با ای تفاوت که کسی بهم چیزی نمیگه ولی خودم دارم خودخوری میکنم
