طلاق یازندگی

ممنون شما لطف دارید 

رشته تحصیلیم مهندسیه ،ولی به صورت شخصی  در حد ناچیز اطلاعات دارم ،نمیگم مشاوره میدم ،اصلا در حد و قواره ی من نیست ولی تقریبا حدود 13-14 سال به صورت تجربی تو دل مشکلات زندگی خیلی ها بودم ،برای همین مجبور بودم اندکی روانشناسی رو یاد بگیرم  

اگه اجازه بدی ان شاءالله یه برسی انجام بدم ،روانپزشک خوب سراغ دارم ،ولی بذار ببینم مشاوره ی آنلاین هم میدم و هم اینکه تو این موضوع خاص تجربه دارن یا نه

یه سوال دارم بقیه اعضای خانواده اش رفتارشون چطوره ؟دقیق جواب بده ،ممکنه رفتارشون به شدت همسرت نباشه ولی بدبین و بددل باشنیا سوءظن نسبت به دیگران؟،حرف حرف خودشون باشه،انرژی منفی باشن  ؟ پدر یا مادرشون دست بزن و رفتار خشونت آمیز داشتن یا دارن؟ 

ریشه یابی این قضیه خیلی مهمه ،اگه ریشه ی این علت یه اتفاق باشه شاید بشه راه حلی براش داد ولی اگه علاوه بر عوامل اکتسابی محیطی، ریشه ی ژنتیکی هم درش دخیل باشه به همین راحتی ها نیست و حتی در مواردی نیاز به دارو درمانی هست و بعد از اون کاردرمانی ،اما مشکل اینجاست که اکثر آدمهایی که دچار اختلال پارانویا و کنترل گری  هستن اصلا قبول نمیکنن که مشکل دارن و مشاوره و روانپزشکم قبول ندارن ...

نمیخوام ته دلتونو خالی کنم ولی گاهی کامل درمان نمیشن ولی میشه تا حدی کنترل بشه اونم بستگی داره که درجه و سطح این اختلال شخصیتی تا چه حدی باشه 

اما شاید ان اشاءالله بشه با یکسری ترفندهایی راضی بشن که این هم متخصص لازم داره که از جزئیات و ریز رفتارها و روابطتتون خبر داشته باشه ،ولی برای شروع اینکار شما باید اعتماد به نفستون رو بالا ببرید و برای بالا بردن اعتماد به نفستون باید وابستگیتونو آهسته آهسته کم کنید 

نه به نظرم رفتار پدرتون آنچنان خیلی بد نبوده ،بیشتر نگران بوده و به قول خودتون چون با کسی بودید دلشون نگران شده تا حدودی هم واقعا حق دارن ،خودمونیم حالا شما دختر خوبی بودید ولی خیلی از دخترها واقعا خوب هستن ولی گول خوردن و به راحتی شدن زنگ تفریح مردها ،حالا پدرتون هم میتونستن از در دوستی و محبت و منطق با دخترهاشون در بیان ولی متاسفانه این آموزش ها به پدر و مادرها داده نمیشه 

یه سوال شوهرتون که مطلع نشدن از ارتباط قبلیتون ؟ 

ببین من فکر میکنم یکم سردرگمی ،میترسی ،حق هم داری،سنتون کم بوده برای ازدواج ،دچار وابستگی شدید،اطلاعاتتون درباره ی اختلال شخصیتی کمه ،حرف و حدیث مردم هم یه طرف ...ولی باید قشنگ بشینی با خودت فکر کنی و ریشه ی این سردرگمی ها و ترسهات رو پیدا کنی ،با خودت روراست باش ،اولین قدم برای تغییر تفکره 

دوم پذیرش مشکلاته ،کسی که نمیپذیره و گردن نمیگیره مشکلاتشو ، نمیتونه تغییر و اصلاح ایجاد کنه فقط توجیه و بهانه میاره 

کلا تغییر ایجاد کردن زحمت داره ،برای همین خیلی ها نمیخوان تغییر ایجاد کنن و فقط به دنبال یه معجزه هستن ،گاهی خدا معجزه رو تو دل جریان حرکت و  تغییر قرار داده

ولی مطمئن باش اگه عاقلانه فکر کنی و عمل کنی هیچ وقت پشیمون نمیشی ،چند سال دیگه هم خودتو سرزنش نمیکنی که چرا کم کاری کردم ،چرا درست تصمیم نگرفتم،چرا وقت رو هدر دادم،چرا دست رو دست گذاشتم ،علاوه بر اون تو این مسیر تغییر خودت رشد میکنی ،بزرگتر میشی ،محکم و قوی میشی ، زندگی یعنی همین ،همین که مثل آب یه رودخانه در جریان باشیمو و تلاش کنیم نه  اینکه مثل آب یه مرداب راکد .

خانواده ی همسرت

خوب پس ریشه اش عمیقه ،

رفتار مادرشوهرتون چطوره ؟ اونم تابع پدرشوهرتونه ؟ و رفت و آمد نداره ؟

عزیزم دیگه به این رفتار نگو تعصب ،این رفتار فراتر از تعصبه ،اختلال شخصیته 

درکت میکنم 

میدونی چرا اینجوری دم دمی مزاج و به شدت زود رنج شدی ؟

بابت اعتماد به نفس پایینته ،خیلی زود رنجی ،به نظرم محدود کردن های پدرتون اصلا قابل قیاس با شوهرتون نیست 

من فکر کنم یه مقدار مهر طلب هم هستی 

خیلی تلاش میکنی تا رضایت همه رو بدست بیاری ؟