یه نفر ممکنه خیلی درس بخونه و دانشمند بشه در رشته ی ریاضی یا فیزیک یا پزشکی یا هر رشته ی دیگه ای... و این کارش ممکنه خیلی ثواب بزرگی باشه براش، یا ممکنه گناه خیلی بزرگی باشه براش!!!
دلیل این تفاوت اینه که وقتی یه علمی در اختیار آدم های نادرست قرار بگیره (مثلا دانش هسته ای) و اونا باهاش بمب هسته ای بسازند و بندازند رو سر مردم ژاپن، خیلی فاجعه ی بزرگی میشه و با اینکه این کار یه کار علمی بوده، اما چون در اختیار یه دولت زورگو تو دنیا قرارگرفته، و به زورگویی این دولت و کشته شدن یه عده آدم بی گناه که داشتند زندگی عادیشون رو می کردند، کمک کرده، اینجا این علم هیچ ثوابی نداره برای اون دانشمندا.
اما کسانی مثل شهیدان فخری زاده و احمدی روشن و شهریاری و... که این ها هم در همین رشته های مربوط به انرژی هسته ای تحصیل کردند ولی دانش خودشون رو در اختیار کشور ایران گذاشتند و زمینه قدرتمندی رو برای ایران فراهم کردند و ایران از دانششون در زمینه های صلح آمیزی مثل تولید رادیو دارو ها و تولید برق و ... استفاده کرده و با این دانش به مردم خدمت شده و سلاحی هم برای جنگ افروزی تو بقیه کشور ها نساخته. در نتیجه از علم این افراد در کارهای خوب و مفید استفاده شده، و هرچی علم این افراد بیشتر باشه، برای این افراد ثواب بزرگتری هست...
خانم میرزاخانی رو هم باید دید تو چه پروژه هایی و با چه کسانی همکاری میکنه، یعنی باید بدونیم از دانشش برای رسیدن به چه اهدافی استفاده میشه، یا با دانشش چه چیزی قراره ثابت بشه به مردم دنیا، تا بگیم علمش به دردش میخوره توی اون دنیا یا نه...