نجیبترین بانوی عریان
حدود هزارسال پیش لیدی گودایوا همسر یکی از بزرگان انگلیس در اعتراض به افزایش بیرویه مالیات برای مردم شهر خود هر روز به سراغ همسرش میرفت و عاجزانه تقاضا میکرد که مالیاتها کاهش پیدا کند.
همسر او که سیاست و تصمیمهای سیاسی خود را بر خواستهی همسر خود ترجیح میداد به همسرش گفت: اگر یک روز برهنه سوار اسب شوی و تمام شهر را از سمتی به سمت دیگر بروی مالیاتها را کاهش خواهم داد.
گودایوا اسبش را زین کرد، لباسهایش را بر زمین ریخت.
در شهر گفتند گودایوا در حمایت از مردم، برهنه در میان شهر میگردد.
تمام مردم مغازهها را بستند و به خانه رفتند. پردهها را کشیدند و با چشمانی اشکبار منتظر شدند این گردش شوم به پایان برسد.
گودایوا باعث شد مالیاتها کاهش یابند.
اکنون مجسمه او در کاونتری است.
اسطورهها به تنهایی خلق نمیشوند بلکه در بستری از فهم و شعور و حمایت اجتماعی شکل میگیرند.
نمیدانم اگر گودایوا در این نقطه از تاریخ و جغرافیا به این بازی تلخ وادار میشد آیا پنجرهها بسته میشد یا تصاویری از طریق شبکههای اجتماعی و موبایلها از دست به دست دیگر میگشت؟!
