یه سری حرفا هست که دل ادمو میشکنه که ادمو میسوزونه فکر میکنی با محبت و کادو میتونی جبران کنی ولی حقیقت اینه تلخی حرفی که به دل نشست دیگه با هیچ شیرینی از دل نمیره خیانت کردی دم نزدم کنایه زدی داد زدی بد اخلاقی کردی بی احترامی کردی هم به من هم به خانوادم قهرم ازت ولی نمیدونم چه مرگمه یه چیزی رو قلبم سنگینی میکنه دو تا بزرگتر نداریم دستامونو بگیرن مشکلاتمون رو حل کنن بگن چه مرگتونه تو هم خودخواه و لجباز اخه تا کی میدونی چقد تنهام میدونی از تنهایی چه کارایی نکردم هیچ میدونی در به در دنبال یه رابطه ی نصف و نیمه که تنهایی مو پر کنه هیچ میدونی تا حالا دوبار به خودکشی فکر کردم هیچ میدونی سلامتیم پای این ازدواج سوخت میگن جدا شو جدا شم که چی بشه با کدوم پشتوانه
من چیکار کنم خدا
اینکه همیشه همه پیشه من درداشونو ،مشکلاتشونو میگن، شدم سنگ صبور برای دیگران، ولی خودم پیشه هیچ کس نمیتونم درددل کنم، نمیدونم چه مشکلی دارم که نمیتونم ب کسی اعتماد کنم حرفامو بهش بگم. دلم پره درده ولی توان خالی کردنشو ندارم،گاهی اوقات اعصابم میریزه بهم از این همه حرف نگفته!!!!!😔😔😔
احساس میکنم خنگم😕روم نمیشه ب کسی بگم..
خدایا خواهش میکنم بزار منم طعم خوشی و خوشبختی رو بچشم چی میشه امسال یه رشته خوب قبول بشم دیگه بریدمم کمکم کن ک دلم خیلی غصه داره
دیشب غم دل به دل بگفتم بنهفت
چون صبح شد، دیدم دیگری هم میگفت
من بودم و دل ،سر مرا فاش که کرد؟
دیگر غم دل به دل نمی باید گفت.
من که همیشه خدا سنگ صبور بقیه هستم تمام حرفا و غم و غصه هاشونو به من میگن، میشم رازدارشون.حلال مشکلاتشون.حالا خودم خدا نکنه یه بار پیش یکیشون حرف بزنم. اما به دخترم گقتم روزی که من مردم بدون که این سینه من پراز حرف بود اما دریغ از گفتنشون.
