یکی که فال حافظاش درست درمیان❤❤❤

خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز

پیشتر زان که شود کاسه سر خاک انداز

عاقبت منزل ما وادی خاموشان است

حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز

چشم آلوده نظر از رخ جانان دور است

بر رخ او نظر از آینه پاک انداز

به سر سبز تو ای سرو که گر خاک شوم

ناز از سر بنه و سایه بر این خاک انداز

دل ما را که ز مار سر زلف تو بخست

از لب خود به شفاخانه تریاک انداز

ملک این مزرعه دانی که ثباتی ندهد

آتشی از جگر جام در املاک انداز

غسل در اشک زدم کاهل طریقت گویند

پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز

یا رب آن زاهد خودبین که به جز عیب ندید

دود آهیش در آیینه ادراک انداز

چون گل از نکهت او جامه قبا کن حافظ

وین قبا در ره آن قامت چالاک انداز

مرگ یک واقعیت است و ما در هر مرحله از زندگی که می گذرانیم، یک گام به مرگ نزدیک تر می شویم و چه بهتر که قبل از آنکه اجل به سراغمان بیاید، در راه خیر قدم بگذاریم. دویدن به دنبال مال دنیا تا کی؟ کمی هم به فکر عاقبت خود باش. نام نیک و کردار نیک تنها یادگارهایی است که از انسان جاودانه می ماند.

پیوسته افکار و کلام منفی دارید و دچار غم و اندوه زیادی شده اید، ناامیدی و یاس را کنار گذاشته و غم به دل راه ندهید که غصه خوردن برای چیزهای فانی بیهوده است.

برای آرامش دل و شفای روح باید به سمت خدا بروید و از عبادت غافل نشوید. شک و بدبینی را کنار گذاشته و آینه دل را جلا دهید. برای رسیدن به مراد دل صبوری لازم است.

یکی تگت کرد گف فال خافظ میگیری😒

شوخی بود گلم

ببخشید عزیزم 

من زیاد دور گوشی نیستم

پیامتو الان دیدم

هر وقت پیامم رو دیدی برام بگیر

مرسی عشقم

اتاقم تاريكه شوهرم خوابه خودم بيدار هي دارم دنبال كتاب ميگردم نيستش 😂

😂😂😂😂

اشکالی نداره

بذار صبح

عجله ندارم

همین که لطف میکنی میگیری برام کافیه😍

بهم بگو كه يادم نره

باشه عزیزم

منم بگیر لطفا

فردا بهم بگو

باشه اگه یادم نره💖😓

عزیزم گفتی واسم فال میگیری

من اومدم

گفتی بهت یاد آوری کنم عزیزم

بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش

وین سوخته را محرم اسرار نهان باش

زان باده که در میکده عشق فروشند

ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش

در خرقه چو آتش زدی ای عارف سالک

جهدی کن و سرحلقه رندان جهان باش

دلدار که گفتا به توام دل نگران است

گو می‌رسم اینک به سلامت نگران باش

خون شد دلم از حسرت آن لعل روان بخش

ای درج محبت به همان مهر و نشان باش

تا بر دلش از غصه غباری ننشیند

ای سیل سرشک از عقب نامه روان باش

حافظ که هوس می‌کندش جام جهان بین

گو در نظر آصف جمشید مکان باش