بله نیازهای روحیت واقعا طبیعیه ولی هر دورانی مزایا و معایب خودشو داره هم مجردی و هم متاهلی پس سعی کن از دورانی ک داری نهایت استفاده رو ببری 22 سال سن طلاییه ب نظر من پس قدرشو بدون
من زمان ب عقب برمیگشت زیر 24 سال حتی فکر ازدواجم نمیکردم
و باور کن زندگی با اونی ک تو کتاباست خیلی فرق داره فکر نکن با چند تا کتاب میشه همه ی اداب زندگی رو یاد گرفت نمیگم بی تاثیره ولی همیشه هم جواب نمیده
حق داری عزیزم ...ولی همیشه همین جوری خوب بمون😘 جبران کردنای خدا رد خور نداره ....ان شاالاه به زودی🌹🌹
نگفتم ازدواج مانع درس نیس..مگ من از روستاهای دورافتاده افریقا اومدم ک ندونم با شوهرم میشه درس خوند..هِه
خاله ی من با۳تا بچه درسشو شروع کرد.اونم معماری.تازه بچه سومیش شیرخواره بود.
من دقیقا بعده خواستگاری دیگ درس نخوندم.ینی دل ندادم ک حتما باید نمرم عععاالی بشه.استارترم میگ خستم ازدرسو اینا.۹۰درصدشوهر کنه درسو مثه من بیخیال میشه.اگ شوهر نمیکردم میشستم درسمو میخوندم بااون مادرسختگیرم.حححییف ک خیلیها قدر درسو نمیدونن.مثه من. شمام خواهرم اول منظور پستی ک دادمو درک کن بعد ریپ کن.راستش بهم برخورد ک فک کردی من نمیدونم متاهلها هم درس میخونن🤐😕.چون دوس ندارم اینجا دعوا کنم عزیزم بهت رک گفتم❤
من نگفتم نمیدونی
منظورم این بود میتونی ادامه بدی اگر بخوای
والا من نامزد کردم نشستم عین خر درس خوندم
یعنی نامزدم رو نمیزاشتم بیاد خونمون تا درس بخونم
اما موفق نشدم چیزی خوبی قبول شم
شما هم میتونی رشته های آسون بری
خیلی دلم میخواد ولی شوهرم نمیزاره🙁🙁
نمیدونستیم ک قراره نزاره دانشگاه برم.ولی منم خیلی شل گرفتم درسو..وقتی بهش گفتم برم دانشگاه گفت تو اگ درسخون بودی نمره هات عالی بود.ینی گند زد به همه درس خونده هام.الانم ک سرم خورده به سنگ و فهمیدم درس چیه شوهرم نمیزاره.😕😕😕
ههههی خواهر
نخواستم رو کامنت یکی از عزیزان ریپلای بزنم ولی از حرفاشون خیلی تعجب کردم
آخه به چه دلیل بعضیا میگن نباید از لحاظ مالی وابستگی وجود داشته باشه؟ مردها ذاتا نیاز دارن نیازهای یک خانم رو برطرف کنن مخصوصا مالی، شما در کتب روانشناسی هم بارها این موارد رو میبینی که زن مستقل از نظر مالی شوهرش رفته سراغ یک خانم نیازمند و به اون سرویس میده چون ذات مردها اینطوریه ، طبق همین شیوه های مدرن روانشناسی خانم حتی اگر نیاز مالی نداره باید خودش رو محتاج مرد نشون بده این یک فرضیه نیست یک موضوع اثبات شده است ، من هم قبل از ازدواج سرکار میرفتم دانشجو هم بودم همه چیزم تجربه کردم و هزار جور فعالیت اجتماعی داشتم ولی واقعا قرار و آرامش و سکینه در زندگی رو وقتی درک کردم که کنار یک مرد با اخلاق و نرمال قرار گرفتم ،
مردی که مشکل اخلاقی و شخصیتی داشته باشه حتی اگر خانمش از نظر مالی هیچ وابستگی هم نداشته باشه باز هم اذیتش میکنه و نمیتونه زندگی خوبی رو براش بسازه
خیلی تلاطم روحی داشتم خییییلی زیاد ، اصلا آروم نبودم ، تو دلم غوغا بود ، واقعا به هر چیزی حاضر بودم پناه ببرم تا احساس آرامش کنم ...خیلی دوران بدی بود همش حس میکردم خیلی بزرگ شدم همه چیز رو میدونم ولی بقیه من و درک نمیکنن و میخوان مثل بچه ها با من برخورد کنن انتظار داشتم مسئولیت های بزرگ بهم بدن ....از نظر جنسی هم بیدار شده بودم و احساس نیاز میکردم اون هم خیلی سخت بود چون واقعا حس گنگی بود آموزشی نبود که دربرابر این کشش غریزی احساس گناه نداشته باشی و بدونی چطور باید باهاش کنار بیایی....
