سلام. راستش من اینجا زیاد درد و دل نمیکنم. اما الان خیلی خیلی خیلی ناراحتم. از اینکه چرا تو تهران به دنیا اومدم. چرا تو خانواده ای به دنیا اومدم که رسم نداشتن دختر زود ازدواج کنه که بیان خواستگاریم. چرا فرهنگ فامیل هامون اینجوری نیست. اصلا چرا خواستگاری نیست. توف به درسی که 3سال کنکور دادم براش. میخوام بگم خوش به حالتون. خوشبخت ها. میدونستید خیلی حسرتتون رو میخورم؟ دارم از غم فرقی که خدا بین من و شما گذاشته میترکم. خدایا شکرت. خیلی نعمت ها به من دادی. اما منم تنهام. اهل دوست پسر نیستم. میترسم از روزی که به گناه کشیده بشم که بعید هم نیست
ولی تا الان خدا کمکم کرده توی تنهاییم. خب منم دلم عشق میخواد. اما ازدواج. ولاغیر...! خواستم بگم خوشبخت ترینید. منم هستم اما شما بیشتر. خوش به حالتون. خداحافظ. دلم پره غمه. خوشبخت بشید الهی. ❤️❤️❤️
