خون بس

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت پانزدهم

اطرافم نگاه کردم دیدم مامان گوشه دیوار افتاده رفتم‌ کنارش گفتم‌ خوبی گفت نه دارم‌ خفه میشن گفتم داروهات کوشن شاید فشارت رفته بالا یه قرص دادم حالش بهتر شد کنار عمم نشست و با صدای بلند زار میزدن .همه همسایه هام جمع شده بودم دورمون چشم گردوندم دیدم رقیه نیست رفتم سمت اتاقش گوشه در باز بود دیدم رقیه کنار پیکنیک نشسته تعجب کردم گفتم این چقدر سر خوشه داره الان غذا میزاره یکم رفتم‌ جلوتر دیدم اخه قابلمه و وسیله غذا کنارش نیست.

در زدم صداش کردم داد زد چیه چی میخوای ،محل ندادم و رفتم پیش رحمان کنار رحمان واستادم گفتم داداش چیشده گفت احمد کشتن جنازش بعد دو روز تو‌ رودخونه چندتا ده اون طرف تر پیداش کردن گفتم یا خدا کدوم نامردی اینکارو کرده گفت نمیدونم توهم برو پیش مامان من باید برم‌.

رفتم کنار مامان نشستم انقدر دلم‌ گرفته بود که نگو‌ سرم انداختم پایین و اشک میریختم یهو با صدای گفتن دختر دایی سرم اوردم بالا دیدم یوسفه گفت دختر دایی میشه این خرماها بریزید تو ظرف دلم هوری ریخت نمیدونم این چه حسی بود که من داشتم ،سریع خودم جمعو جور کردم و رفتم کاری که ازم‌ خواسته بودن انجام دادم.

چند روز مراسم طبق رسم و رسوم برگزار شده عمم روز به روز داغون تر میشد کارش فقط شیون و زاری بود اصلا اروم نمیشد .

بعد مراسمه هفتم پای پلیس به روستا باز شد هر روز میومدن برا تحقیق و بازپرسی چون شوهر عمم شکایت کرده بود .

یه روز مامورا ریختن خونه ما بعد کلی سوال و‌ جواب و حرفای کدخداک ه باعث شد بود بیشتر شک کنن و پیگیر سهراب بشن چون دقیقا از روزی که احمد رفته بود شهر سهرابم رفته بود .

رحمان بیچاره اسیر شده بود همه جا زیر و رو کرد بود سهراب پیدا کنه ولی خبری نبود اب شده بود رفته بود زیر زمین .

مامانم با اون وضعیتش حالش روز به روز بدتر میشد منم واقعا نمیدونستم غصه کی بخورم نبود سهراب یا وضعیت بد مامانم یا چیزهایی که از رقیه دیدم .

عمم وقتی فهمید از روزی که احمد رفته شهر سهرابم رفته اخلاقش عوض شد با ما هر روز خبر میاوردن برامون که عمم رقیه میزنه و‌ میگه خانواده تو پسر منو گشتن اگه بفهمم واقعیت داره خودم گردنت میزنم میفرستم برا مادرت......

بچها تا اینجا از داستان خوشتون اومده؟؟

از سرعت ارسال پارت ها چطور؟؟

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت شانزدهم

از اون روز زندگی ما کلا بهم ریخت ،نزدیک یک ماه از سهراب خبری نبود واقعا همه شکمون داشت به یقین تبدیل میشد که کار سهراب مرگ احمد‌.

پلیسا دنبال سهراب بودن همجا زیر نظر داشتن هرچند وقت یبار میومدن روستا و جلو درمون سوال جواب میکردن بیچاره رحمان اسیر شده بود به ناچار برگشت شهر و امتحانش داد و یه ترم مرخصی گرفت دوباره اومد روستا‌.

مامانم وضعیتش روز به روز بدتر میشد مداوم فشار و قندش میرفت بالا ،بابامم روز به روز متوجه شکسته شدنش میشدم .

هر روز سر نماز و سجاده التماس خدا میکردم زندگیمون درست بشه همه چی به حالت قبل برگرده .

یه روز صبح زود که از خواب پاشدم صبحونه بابام بدم بره سرکار، درمون زدن از نگرانی و استرس دلپیچه گرفتم دوییدم دستشویی همون لحظه هم بابام در باز کرد .

گوشم نزدیک در کردم که بشنوم صدای کیه اول صبح اومده که گفتن پسرتون پیدا شده تو یکی از شهرای مرزی داشته قاچاق از مرز خارج میشد ،بابام گفت مطمئن هستین .

پلیس گفت بله بعد دستگیری و بازپرسی خودش اعتراف کرده به قتل پسر عمش ،وای داشتم سکته میکردم اصلا انتظار شنیدن همچین حرفی نداشتم تو دستشویی داشتم گریه میکردم که صدای جیغ رحمان شنیدم دوییدم بیرون بابام افتاده بود زمین رحمانم داشت زار زار گریه میکرد داد زدم بابا پاشو،همه همسایه ها ریختن دورمون پلیس همه فرستاد اون طرف به رحمان گفت بلند کن بزاریم تو‌ ماشین ،تا بابام گذاشتن‌ تو‌ ماشین مامانم اومد گفت چی شده انقدر سر و صدا بیرون ،خودم جمع و جور کردم با پته پته گفتم هیچی بیرون دعوا بود بابا و رحمانم رفتن ،مامان گفت تو چرا گریه کردی گفتم هیچی ترسیدم بخاطر اونه .....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت هفدهم

 با مامان رفتم خونه از استرس زیاد یسره دستشویی بودم فقط خدا خدا میکردم زود رحمان و بابام بیان.

مامانم گیر داده بود چیشده چرا هی میرس دستشویی چرا دستپاچه ای گفتم نمیدونم مامان دلم شور میزنه‌ ،مامانم گفت خیره ایشالا به دلت بد راه نده.

نزدیکای غروب بود رحمان عصبانی و آشفته اومد خونه ،جلو مامانم نمیتونستم حرف بزنم از رحمان چیزی بپرسم ،مامان گفت چیه پسرم چرا اینطوری گفت هیچی خستم میرم تو اتاق یکم بخوابم.

خوشحال شدم که رحمان میره تو‌ اتاق بعد اینکه رفت تو اتاق به مامان گفتم یه چای ببرم گفت اره پاشو ببر ،چای ریختم‌ و‌ رفتم‌ تو اتاق سریع رحمان پتو‌ کشید رو‌ سرش رفتم‌ کنارش گفتم‌ داداش منم بگو‌ چیشد بابا کجا بردینش،دیدم چشمهای رحمان پر شد بازم دلپیچه گرفتم گفتم توروخدا بگو یهو شروع کرد سهراب فحش دادن گفت به ولا دستم بهش برسه میکشمش گفتم چرا اون که فکر نکنم دیگه ازاد بشه ،گفت بدترین ها باید سرش بیاد گفتم اونو ولکن بابا کو چرا باهات نیومد.

رحمان گفت شیرین بی بابا شدیم گفتم چی دروغشم خوب نیست گفت بابا بعد اینکه فهمید سهراب اعتراف کرد به قتل احمد سکته کرد تا ما برسونیم نزدیک‌ ترین مرکز درمانی فوت کرده بود .

انقدر بهم فشار عصبی وارد شد نمیدونستم چیکار کنم شکه شدم اشکمم نمیومد داشتم خفه میشدم با سیلی رحمان به خودم اومدم گفت خوبی یهو زدم زیر گریه و گفتم رحمان مامان چیکار کنیم چطور بگیم بهش میترسم با این وضعیت بلایی سر خودش و خواهرمون بیاد.

گفت چی خواهرمون......

‍ 

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت هجدهم

گفت چی خواهرمون گفتم اره رحمان مامان بارداره ما اومدیم شهر فهمیدیم تازه مامان مشکل قند و فشارم داره مطمینم هم سهراب هم بابا بفهمه اتفاق بدی براش میوفته .

رحمان گفت ای بابا فقط همینمون کم بود .

رحمان رفت بیرون از اتاق بعد چند دقیقه برگشت تو‌ اتاق گفت ما نمیتونیم پنهون کنیم چون فردا باید مراسم‌ بگیریم بعدم شب بشه مامان منتظر بابا میمونه یجور باید بگیم ،گفتم‌ خودت بگو من نمیتونم .

رفتم حیاط نشستم انگار تازه داشتم میفهمیدم چیشده یاد صبح افتادم بابا رو زمین افتاد بود زدم زیر گریه بلند بلند گریه میکردم و بابام صدا میزدم .

رحمان و مامان اومدن بیرون مامان گفت چیشده دختر سریع برام اب اورد منم داد میزدم بابام‌ میخوام رحمان دید اروم نمیشم بغلم کرد گفت توروخدا اروم باش میدونم سخته منم دارم میسوزم ولی چاره نیست باید کنار بیاییم مامان داد زد گفت رحمان میگم بابات گو چی میگی در گوش این دختر این چرا بعد اینکه از اتاق اومد بیرون اینطور شد اصلا سروصدای صبح برا چی بود .

رحمان گفت بشین مامان میگم فقط قول بده اروم باشی،مامان گفت سهراب پیداش شده ،رحمان گفت مامان بابامون برای همیشه تنهامون گزاشت مامانم جیغ میزد و به زبون محلی قربون صدقه بابام‌ میرفت و میزد رو پاهاش گفت چرا اونکه خوب بود چرا منو تو این وضعیت تنها گزاشت چرا نرفت دنبال پسرش ،رحمان گفت مامان بابا سکته کرد تا برسونیم درمانگاه فوت شد مامان همچین جیغ میزد گریه میکرد که همه همسایه ها اومدن پشت در و درمون میزدن رحمان عصبانی رفت در بازکرد گفت چتونه اومدین بدبختی ما رو ببینید ییایید تماشا کنید مامانم خودش میزد و گریه میکرد زورم نمیرسید بهش همسایه اومدن داخل و مامانم اروم میکردن ولی فایده نداشت .....

‍

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت نوزدهم

همه از فوت پدرم با خبرشدن ،قرار بود فردا پدرم‌ تو‌ روستا دفن کنن.

اون شب تا صبح منو‌ مامان و رحمان فقط گریه کردیم هیچ‌ کس نبود پیشمون خیلی حس تنهایی داشتیم حتی رقیه هم نیومد اول فکر کردم شاید نمیدونه نگفتن بهش ولی هرچی فکر کردم‌ نتونستم‌ قبول کنم چون کوچکترین خبر سریع تو‌ روستا میپیچید.

فردا پدرم دفن کردیم بازم‌ خبری از خانواده عمم و رقیه نبود همه میپرسیدن میگفتن چرا به دختر بزرگش نگفتین .

اون روز پدرم‌ خیلی غریبونه برای همیشه ما رو‌ تنها گذاشت با اینکه تو‌ طول عمری که خدا بهش داد بود به هیچ کسی بدی نکرده بود و دست همه گرفته بود ولی این یک ماه اخر خیلی تنها شد حتی تک خواهرش تو‌ مراسمش نبود مردم روستا تا هفتم پدرم هی خونمون رفت امد داشتن کل مراسمات بابام‌ خیلی خوب برگزار شد فامیلای مامانم از شهر اومدن و تا هفت بابام خونمون بودن اون روزا دور برمون شلوغ بود ولی بعد هفتم که همه رفتم تازه تنهایی بهمون فشار اورد همون شب که همه رفتن مامانم به رحمان گفت چرا رقیه این چند روز نیاوردی برا باباش گریه کنه .

رحمان گفت مادر من رفتم دنبالش ولی عمم اجازه نداد حتی در به روم باز نکرد .

مامان گفت میدونم اون از ما کینه گرفته خدا به دادمون برسه از همه بیشتر نگران دخترمم اونو اذیت میکنه ،رحمان گفت نگران نباش درستش میکنم خودم .

غم از دست دادن بابام روز به روز مامانم از پا داشت مینداخت تو طول مراسم انقدر حالش بد میشد که همه متوجه شدن که مامانم بارداره .

بیچاره رحمان اسیر شده بود کلا درس و کارش ولکرده بود دنبال کارای سهراب بود .

تقریبا دو هفته از فوت بابا گذشته بود که دم ظهر که رحمانم نبود مامورا اومدن جلو در همون موقع بود که مامان فهمید سهراب پیدا شده ،فقط تنها شانسی که اوردیم برگه داد دستم مامانم حرفی از قاتل بودن سهراب نزد فقط گفت بدین رحمان ،مامان گفت پس کو سهراب بگید بیاد خونه ببینه باباش نیست دیگه ،مامور گفت خانم پسرتون ......

‍ 

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت بیستم

نذاشتم حرف مامور کامل از دهنش در بیاد گفتم مرسی اقا اونم دیگه ادامه نداد و رفت.

اومدیم خونه مامان گفت بلدی بخونی بیا اینو بخون کاغذ گرفتم و به دروغ گفتم نه مامان نمیتونم بخونم مامانم هی سجده شکر بجا میاورد و به زبون محلی قربون صدقه سهراب میرفت منم تو دلم سهراب فحش میدادم اون بانی تمام بدبختیامون و نبود بابام و عذاب کشیدن رقیه بود .

کاش جای بابام اون با تیر میزدن .

رحمان اومد خونه برگه دادم گفتم مامور اورد گفت چیه گفتم فکر باید بری یجایی ،گفت بده ببینم دادم نامه خوند گفت فردا باید برم شهر گفتم چرا گفت یجایی هست به اسم دادگاه باید اونجا برم گفتم میشه منم بیام گفت نه تو پیش مامان بمون .

رحمان به مامان گفت فردا میرم شهر دنبال کارای سهراب مامان گفت خدا خیرت بده پسرم برو ایشالا با برادرت میای .

مامان از ذوقش نمیدونست چیکار کنه کلی اذوقه برا رحمان گذاشت که با سهراب بخوره ،بیچاره مامانم خبر نداشت که سهراب دیگه نمیتونه از زندان بیاد بیرون .

اون شب تا صبح خوابم نبرد یاد قدیم افتادم دقیقا یادم نمیومد تقریبا هفت هشت سالم بود که تو روستامون پسر همسایمون یه پیرمردی کشته بود که علاوه بر زندان برای اینکه این دعوا و خونریزی تموم بشه خواهر کوچیک قاتل به عنوان عروس خون بس رفت تو خونه اون پیرمرد.

خیلی نگران شدم یجورایی ترسیدم که بخواد این رسم اجرا بشه ولی خودم اروم میکردم میگفتم نه عمم نمیزاره همچین اتفاقی بیفته .

تا صبح از نگرانی گریه کردم صبح زود رحمان پاشد که بره من هنوز بیدار بودم اومد خداحافظی کنه گفت چرا بیداری چرا چشمهات قرمزه اول گفتم خوابم نمیومد بعد اومد کنارم گفت خوب چرا گریه کردی ، یهو بغضم ترکید و گریم شدیدتر شد گفت چیه شیرین چیشده کسی چیزی بهت گفته نگران چی هستی اخه.....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت بیست و یکم

انقدر رحمان اسرار کرد که بهش گفتم که از خون بس میترسم رحمان گفت فکرش نکن شیرین خودم درستش میکننم نمیزارم کسی این کارو باهات انجام بده یکم خیالم راحت شد چون رحمان خیلی پشتم بود و هوام داشت ‌،رحمان گفت دیگه دیرم شد مراقب خودت و مامان باش من کارم تموم شد سریع برمیردم گفتم توروخدا مواظب خودت باش رحمان ما جز تو کسی نداریم.

رحمان رفت مامانم تو اشپزخونه خوشحال داشت کاراش میکرد گفت بیا برا شام غذایی که سهراب دوست داره بزاریم گفتم مامان الان صبح تا شام خیلی مونده گفت تو بیا کمکم کن بعد چند ماه بچم داره میاد خونه بزار غذایی که دوست داره بخوره منم تو دلم سهراب فحش میدادم میگفتم زهرمار بخوره که باعث تمام بدبختیامون شد .

مجبور بودم به حرف مامانم گوش کنم واستادم پای گاز و غذا اماده میکردم که یهو یاد رقیه افتادم چندماه بود که ازش بی خبر بودیم مامانم زیاد دربارش حرف نمیزد .

یه فکری زد به سرم به هوای دستشویی رفتم تو کوچه و رفتم درخونه همسایه روبرومون زدم یه پیر زن مهربونی بود که نون میپخت تو خونه و مردم میومدن ازش میخریدن ، گفتم خاله میشه کمکم کنی گفت چیشده شیرین خیره باشه دخترم گفتم خاله از فوت بابام به اینور اصلا از رقیه خبر نداریم فقط چند بار شنیدیم عمم خیلی اذیتش میکنه میشه میشه لطفا به بهونه نون یا هر چیز دیگه برید خونه عمم حال رقیه بپرسید خیلی نگرانشم .

یه خورده مکث کرد دید حال منو گفت باشه میرم به خاطر تو مجبورم دروغ بگم گفتم خاله گناهش گردن من توروخدا برو رقیه ببین‌.

از همسایمون خداحافظی کردم و زود رفتم خونه در بستم یواش که مامان نفهمه بعدم رفتم آشپزخونه مامان گفت کجا بودی این همه وقت ....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت بیست و دوم

رفتم تو اشپزخونه مامانم گفت این همه وقت کجا بودی گفتم دستشویی و خودم مشغول کردم با اشپزی دیدم نه دلشورم خیلی داره زیاد میشه ،رفتم رو طاقچه و قران برداشتم شنیده بودم که قران خوندن ادم اروم میکنه رفتم تو اتاق و قران باز کردم یواش یواش میخوندم درست و غلطش متوجه نمیشدم فقط مثل کتاب میخوندم و ورق میزدم نمیدونم کی خوابم برد بود و چند ساعت خواب بودم وقتی بیدار شدم به خودم اومدم که هرچی دیده بودم تو خواب بود چقدر دوست داشتم واقعیت بود نه خواب اخه بابام دیدم خیلی خوشحال بود اومد بهم گفت دخترم خیلی نگرانتم ولی تو رو سپردم به رحمان میدونم که مواظبته خودمم از دور حواسم بهت هست میدونم که سهراب باعث شد تو طعم خوشبختی نچشی حق داری حلالش نکنی ،تا اومدم جواب بابام بدم از خواب بیدار شدم .

کاش واقعیت بود بابام کنار بود و میتونستم مثل بچگیا برم پاهاش بمالم بغلش کنم بوسش کنم باهاش حرف بزنم .

قران که تو دستم بود گذاشتم رو طاقچه رفتم بیرون مامان صدا زدم نبود جواب نداد رفتم حیاط دیدم گوشه حیاط نشسته گفتم چرا جوابمو نمیدی ترسیدم از بس صدات کردم جواب ندادی گفت تو هم هر چی میشه یا میترسی یا استرس میگیری این بچه بازیا بزار کنار همسنای تو الان بچه دارن تو چی تا کی میخوای بشینی ور دل من بزار سهراب بیاد به اولین خواستگار میگم جواب بده تو رو بفرسته خونه شوهر ،جا خوردم از این حرف مامان مگه من چیکارش داشتم که اینطور میگفت، اون زمون که خواستگار میمومد خودش جواب رد میداد فکر اینجاش نکرده بود .

هیچی نگفتم و پاشدم که برم آشپزخونه گفت بیا حیاط اب و جارو بزن که الان برادرات برسن ،گفتم چشم الان انجام میدم .

حیاط تمیز کردم مامان گفت در باز کن جلو درم بشور تعجب کردم این چطور شد به من اجازه داد برم جلو در بشورم .

چادر انداختم سرم و جلو در شروع کردم به شستن چقدر کیف میداد اون چند دیقه کلی ادم دیدم که رد میشدن .

همسایه ها منو دیدن شروع کردن به پچ پچ کردن راستش خیلی ناراحت شدم وقتی شنیدم میگن که دختر اشرف مونده خونه ترشیده انقدر کارا اشرف کرده شده پیر دختر کی میخواد اینو بگیره ،از اون طرف یکی دیگه میگفت ....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت بیست و سوم

هر کدوم همسایه ها یچیز میگفتن حرفاشون عذابم میداد.

در بستم اومدم خونه مامان گفت چه زود، تمیز شستی دیگه گفتم من بیرون دیگه تمیز نمیکنم ،شلنگ جمع کردم و رفتم خونه دلم گرفته بود زدم زیر گریه انقدر گریه کردم تا یکم اروم شدم.

صدای چرخیدن کلید تو در شنیدم سریع رفتم پشت پنجره دیدم رحمان اومد.

مامان اسفند به دست دویید تو حیاط تا دید رحمان تنهاست گفت پس کو داداشت سهراب چرا نیاوردی.

بهش نگفتی مادرت منتظرشه دیگه طاقت دوریش نداره .

رحمان خسته و کوفته نشست تو حیاط سریع رفتم براش یه لیوان اب خنک‌ ریختم و بردم دادم دستش گفتم خسته نباشی داداش، لیوان گرفت و اب خورد.

یهو صدا داد مامان پیچید تو گوشم د رحمان بگو ببینم سهرابم کجاست بگو‌ خودم برم ببینمش تو که عرضه نداشتی بیاریش چرا نگفتی خودم برم ببینمش التماسش کنم بیاد خونه .

رحمان داد زد بسه مامان تو‌ خودت بخاطر کی داری نابود میکنی بخاطر کسی که یه ذره شعور نداشت یکم نتونست خودش کنترل کنه زد پسر جون مردم کشت یا اونی که انقدر ترسو بود که نتونست پای کاری که کرده واسته و فرار کرد اونم چی میخواست قاچاقی از مرز خارج بشه گرفتنش .

اصلا تو یبار پرسیدی که چرا بابام یهو سکته کرد همون سهرابت بابام دق داد همون صبح وقتی مامور اومد گفت سهراب گرفتن بابام همینجا افتاد زمین سمته کرد از غصه‌.

سهرابت باعث شد بابا بدون اینکه یکی از اقوامش باشن تو‌ مراسمش دفن بشه.

مامان نمیخواستم اینطور بگم بهت ناراحت بشی ولی تو به من گفتی بی عرضه من بی عرضه نیستم امروزم رفتم دادگاه پسرت چون جرمش دوتا شده هم قتل هم فرار قاچاقی از مرز.

عمه و شوهر عمم ازش شکایت کردن ......

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت بیست و چهارم

مامانم گفت چی میگی رحمان چه قتلی بچه من ازارش به یه مورچه هم نمیرسید چرا دروغ میگید.

رحمان گفت من از خودم نمیگم خودش اعتراف کرده به قتل احمد مامانم خودش میزد من نمیتونستم حریفش بشم انقدر خودش زد سر و صورتش چنگ انداخت که از حال رفت هر چی صداش کردم جواب نداد، گفتم‌ رحمان چیکار کنیم بلایی سر بچه نیاد گفت بزار برم بهداشت دکتر بگم بیاد پنج دیقه طول نکشید دکتر اومد گفت باید زودتر برسونید شهر احتمال خفگی هر دو هست چون فشارشون خیلی رفته بالا.

رحمان رفت ماشین پیدا کنه اون زمون فقط چند نفر تو روستا ماشین داشتن .

ده دیقه طول کشید تا ماشین پیدا کنه بیاد، وقتی اومدن مامان سریع سوار کردیم و راه افتادیم از بهداشت یه پرستارم باهامون اومد که تو حال مامانم تو راه چک کنه بعد سه ساعت رسیدیم شهر بردیم بیمارستان مامانم ،تا دکتر دید سریع نوشت برای عمل دکتر بهمون گفت که یکیشون احتمالش هست که فوت بشه .

زدم زیر گریه دیگه طاقت هیچی نداشتم خسته شده بودم هی به خدا التماس میکردم که تموم بشه همه مصیبت هامون ،رحمانم معلوم بود کلافست و میگفت عجب غلطی کردم اصلا نباید بهش میگفتم ،گفتم داداش ناراحت نباش بالاخره باید میفهمید.

نیم ساعت بعد صدامون کردن رفتم یه بچه خیلی خوشکل دادن بهم مثل فرشته ها خوابیده بود رحمان صدا کردم گفتم بیا ببین انگار فرشتست .

از پرستار حال مادرم پرسیدم گفت خداروشکر عملش خوب بود الان منتظریم بهوش بیاد ببریم مراقبت ویژه بعدم این دختر خوشگل فقط اوردم ببینید خیالتون راحت بشه اینم باید چند روز تو دستگاه بمونه چون زود به دنیا اومده.

گفتم مامانم و ابجیم خوب میشن زود گفت اره دخترم براشون دعا کن ایشالا چند روز دیگه مرخص میشن میان خونه.

رحمان گفت بیا بریم خونه استراحت کنیم گفتم یعنی برگردیم روستا من نمیتونم تنها برم تو خونه گفت نه بریم خونه من .

رسیدیم جلو در رحمان کلید انداخت در باز کرد رفتیم تو اتاق رحمان همه جا خاک گرفته بود سریع تمیز کردم و یکم غذا گذاشتم در زدن رحمان رفت در باز کرد صدا خانم اومد که با رحمان سلام علیک کرد گفت چرا سیاه پوشیدی پسرم .....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت بیست و پنجم

در خونه رحمان زدن رحمان رفت جلو در صدای یه خانم مسن میومد رفتم کنار رحمان ببینم کیه فکر کنم صاحب خونش بود سلام علیک کرد باهامون و گفت اقا رحمان خیر باشه مشکی تن کردی رحمان گفت خاله پدرم فوت کرد، خانم زد پشت دستش و گفت خاک بر سرم چرا اخه مگه اون سری نیومد خونت اون که سرحال بود سنیم نداشت ،رحمان گفت چی بگم خاله قسمت ماهم اینطور بود .

رحمان گفت خاله روم سیاه ببخشید کرایه این ماهم دیر شد یکی دو روز برات میارم ببخشید تو رو خدا، بنده خدا صاحب خونش گفت فدای سرت پسرم ناراحت نباش من بخاطر پول نیومدم جلو در چند وقت نبودی نگرانت بودم تا فهمیدم اومدی گفتم بیام بهت سر بزنم این ماهم اجاره نمیخوام پسرم ،رحمان گفت خاله شما به من لطف دارید ببخشید نگرانتون کردم بخدا این مدت انقدر فکرم درگیر بود که خودمم فراموش کردم.

خانم رو به من گفت رحمان خواهرته سرم انداختم پایین گفت بعله خاله راستش مادرم حالش بد شد اوردیم شهر بیمارستان بستری شد منو شیرینم اومدیم خونه تا دوباره صبح بریم بیمارستان .

یک هفته خواهر کوچیکم موند بیمارستان زیر دستگاه هر دفعه میرفتم از پشت شیشه نگاهش میکردم دلم ضعف میرفت براش دوست داشتم زودتر بغلش کنم .

خداروشکر بعد ده روز دکترا گفتن وضعیت خواهرم خوبه و میتونیم ببریم خونه.

تو اون ده روز که شهر بودیم خیلی حال و هوامون عوض شد رحمان رفت سرکار و منو مامان میموندیم خونه روزی چند بار میرفتیم بیمارستان و مامان خواهرم شیر میداد، وضعیت مامانم بهتر شده بوده فشارش دیگه بالا نمیرفت ولی شبا وقتی ما میخوابیدیم میدیدم که نشسته گریه میکنه میدونستم بخاطر سهراب ولی تا کی میخواست خودش داغون کنه بخاطر سهراب .

تقریبا بعد ۱۵روز مامان گفت دیگه نمیتونم اینجا بمونم برگردیم روستا ولی قبلش از رحمان خواست تا یکار کنه که سهراب بتونه ببینه.

رحمان کلی دوندگی کرد تا تونست اشنا پیدا کنه تا اجازه بدن مامان پنج دیقه سهراب ببینه .

روزی که مامان رفت سهراب ببینه خیلی خوشحال بود منو خواهرم خونه موندیم مامان گفت که وسیله ها جمع کنم تا برگشتن راه بیوفتیم سمت روستا، داشتم ساک جمع میکردم که در زدن اولش ترسیدم در باز کنم بعد که صدا همون خانم شنیدم رفتم در باز کردم ،تعارف کردم اومد داخل وقتی دید وسیله ها دارم جمع میکنم گفت میخوایید برگردین گفتم بعله مامانم و رحمان رفتن بیرون برگردن راه میوفتیم .

خواهرم دید گفت این بچه توعه؟ چه نازه ، خجالت کشیدم سرم انداختم پایین گفتم ....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت بیست و ششم

خواهرمو دید گفت این بچه توعه؟ چه نازه ، خجالت کشیدم سرم انداختم پایین گفتم نه خاله خواهرمه .

یه نگاهی بهم کرد و گفت تو هنوز ازدواج نکردی گفتم نه گفت خداروشکر ،تعجب کردم گفتم چیزی گفتین گفت نه دخترم اخه تو روستا دخترا خیلی زود شوهر میدن تعجب کردم تا حالا چرا تو شوهر ندادن .

برا اینکه بحث عوض کنه پاشدم رفتم چای ریختم اوردم .

نیم ساعت بود که صاحب خونه رحمان نشسته بود که بازم در زدن صدای یه اقایی بود گفت ننه گلنار میای بالا مهمون اومده برات .

گفتم خاله با شما کار دارن گفت اره دخترم نوه پسریمه عباس با من اینجا زندگی میکنه، دستت درد نکنه ببخشید اومدم مزاحم تو هم شدم سلام برسون به رحمان و مادرت ،گفتم چشم خاله ،پاشدم تا جلو در بدرقه کردم وقتی در باز شد یه جون قدبلند چهارشونه جلو در دیدم اولش ترسیدم ولی بعد که سلام داد به خودم اومدم خیلی یواش سلام دادم چند دیقه سکوت شد بعد خاله گفت بریم عباس .

منم اومدم خونه و در بستم بقیه کارام کردم و لباسهام پوشیدم اماده نشستم تا مامانم و رحمان بیان.

تقریبا نزدیک ظهر بود اومدن مامانم انقدر گریه کرده بود چشم هاش کاسه خون بود رحمان گفت من میرم تخم مرغ بگیرم زود ناهار بخوریم و راه بیوفتیم.

سریع چندتا تخم مرغ نیمرو کردم و اوردم بخوریم مامان گفت گرسنه نیستم ،رحمان گفت مامان یه لقمه بخور حالت بد میشه تو راه ولی مامانم گوش نداد ماهم خوردیم و سریع جمع کردیم ،تو اشپزخونه به رحمان گفتم چیشد سهراب دیدین گفت اره شیرین باورت نمیشه سهراب شده پوست استخون ، وقتی داشته فرار میکرده از مرز میوفته و پاش میشکنه وقتی پلیس های مرزی میگیرن میبرن بیمارستان پاش آتل میزارن همونجا میفهمن که معتاده انقدر مواد بهش نمیرسه که تشنج میکنه ،الانم وقتی ما دیدیم نشناختیم انگار یه ادم فلج و معلول جلومون بود هیچی از گذشته یادش نمیاد ،گفتم یاحسین چه بلاهایی اومده سر بیچاره، گفت اره مامانم بخاطر همون الان تو شوکه مخصوصا وقتی که کلی سعی کرد سهراب بشناسش ولی فایده نداشت بیشتر حالش بد شد.....

#رمان #خون_بس برگرفته از داستان واقعی زندگی یه دختر

پارت بیست و هفتم

مامان صدا زد بدووویید دیگه دیر میشه .

سریع ساک هامون برداشتیم و از در اومدیم بیرون تو کوچه یکی رحمان صدا زد برگشتم دیدم عباس اومد جلو و سلام داد گفت داداش داری برمیگردی ،رحمان گفت اره دیرمون شده تا ماشین روستا نرفته باید برسیم گفت رحمان ننه گلنار گفت ادرس خونتون بده برا چهلم پدرت بیاییم .

رحمان سریع یه کاغذ خودکار از ساکش دراورد و ادرس نوشت و داد خداحافظی کردیم و رفتیم.

غروب بود رسیدیم روستا تا خونه پیاده رفتیم مردم روستا خیلی بد نگاه میکردن و متوجه میشدم دارن پشت سرمون حرف میزنن.

فقط دوست داشتم راه زودتر تموم بشه و برسیم خونه تا هیچ‌ کدوم مردم نبینیم .

جلو در از تو ساک‌ کلید در اوردم دادم رحمان تا در باز کرد همسایه روبروییمون اومد بیرون وای یهو دلم ریخت گفتم الان حرفی بزنه چی ،سلام علیک کرد به مامانم تبریک‌ گفت و رو به من گفت شیرین دخترم یه لحظه میای اینجا کمکم کنی نگاه مامان کردم با سر اشاره کرد برم .

رفتم داخل حیاط گفتم خاله بعله کارتون چیه ،گفت من چند روز پیش رفتم خونه عمت خیلی تعجب کرد از رفتنم ولی خوب چون بهت قول داده بودم مجبور شدم دروغ بگم رفتم تو حیاطشون نشستم یه چای خوردم عمت یه حرفایی زد ولی نمیدونم گفتنش درسته یا نه ولی طبق رسم قدیمی باید خون جوانشون پس بگیرن یا به خونبس رضایت بدین .

قلبم هوری ریخت گفت نگران نباش دخترم خدا بزرگه گفتم چی خدا بزرگه زدم زیر گریه تا اومدم درباز کنم برم گفت از همسایه ها شنیدم خواهرت باردار بوده ولی انقدر شوهرش و عمت اذیتش کردن که بچش سقط شده راست یا دروغش نمیدونم ولی شوهرشم میگن بدجور معتاد شده هر روز خونشون جنگ و دعواست .

برگشتم گفتم خاله خبرخوب دیگه ای نمونده بهم بدی دیگه من برم .

گفت خودت خواستی من برم خبر بگیرم اینم جای دستت درد نکنه ببین بخاطر کی من دروغ گفتم اصلا شما حقتونه هرچی پشتتون بگن برو بیرون از خونه من با اون برادر قاتلت که جون دسته گل مردم رو کشت‌‌.

در محکم کوبیدم و اومدم بیرون اشکام پاک کردم رفتم خونمون، تا رحمان دید گفت چیشده گریه کردی گفتم نه خاک رفت تو چشمم میسوزه....