بدیش اینه هرچقدرم وانمود میکنی حالت خوبه.....
یه جایی دیگه کم میاری
اونوقته که کلی ای کاش تو ذهنت رژه میره
اونوقته که جای خالیش داغ میذاره رو دلت
اونوقته که دوست داری دار و ندارتو بدی که زمان برگرده به عقب
اونوقته که دست به دامان خدا میشی و مث یه دختر کوچولوی سه ساله با چشای اشکی خیره میشی به آسمون و میگی خدا جونم یعنی واقعا نمیشه...؟
قبل اومدنش به زندگیم یه درد داشتم اونم تنهایی بود...
حالا که رفته خاطراتش شده هزار درد....
خاطراتش،
دلی که تنگه،
اسمی که روزی هزار بار با خودم تکرار میکنم،
و صدایی که هنوزم تو گوشمه.....
راستی خدا.... دلم بدجور گرفته......میشه بغلم کنی....؟
با من صنما! دل یک دله کن
گر سَر نَنَهم؛ آنگه گله کن...!
نگه دگر به سوی من چه می کنی ؟
چو در بر رقیب من نشسته ای
به حیرتم که بعد از آن فربیها
تو هم پی فریب من نشسته ای
به چشم خویش دیدم آن شب ای خدا
که جام خود به جام دیگری زدی
چو فال حافظ آن میانه باز شد
تو فال خود به نام دیگری زدی
برو ... برو ... به سوی او ، مرا چه غم
تو آفتابی ... او زمین ... من آسمان
بر او بتاب ز آنکه من نشسته ام
به ناز روی شانه ستارگان
بر او بتاب زآنکه گریه می کند
در این میانه قلب من به حال او
کمال عشق باشد این گذشتها
دل تو مال من ، تن تو مال او
تو که مرا به پرده ها کشیده ای
چگونه ره نبرده ای به راز من ؟
گذشتم از تن تو زآنکه در جهان
تنی نبود مقصد نیاز من
اگر بسویت این چنین دویده ام
به عشق عاشقم نه بر وصال تو
به ظلمت شبان بی فروغ من
خیال عشق خوشتر از خیال تو
کنون که در کنار او نشسته ای
تو و شراب و دولتِ وصال او !
گذشته رفت و آن فسانه کهنه شد
تن تو ماند و عشق ِبی زوال او!
👤فروغ فرخزاد
دیدنت باعث دلتنگی من خواهد شد.
بعد هر آمدن.. رفتن اگر هست.. نیا......!
دردم همه در مصرع بعد است.
من ماندم و او رفت و نیــــــــامد! 🖤
مانند یک عقاب باشید ...
وقتی باران می بارد همه ی پرندگان به سوی پناهگاه پرواز میکنند
بجز عقاب که برای دور شدن از باران در بالای ابرها به پرواز در می آید .
مشکلات برای همه وجود دارند اما طرز برخورد با آن است که باعث تفاوت می شود .
بلند پرواز باشید ...
خسته ام مثل همان دختر اصلاح طلب
ک شده عاشق فرمانده گردانِ بسیج.... ;-)
کاش می شد تمامِ آدم های غمگین و
تنهایِ جهان را در آغوش کشید،
برایشان چای ریخت،
کنارشان نشست و با چند کلامِ ساده،
به لحظاتشان رنگِ آرامش پاشید
و حالشان را خوب کرد.
کاش می شد این را قاطعانه و آرام
در گوشِ تمامِ آدم ها گفت؛ که غم و اندوه، رفتنی است
و روزهایِ خوب در راه اند،
که حالِ همه مان خوب خواهد شد....
مورَم، سیاوشانه به آتش نکش مَرا!
یک ذره آفتاب و کمی ذرهبین بس است...
حامدعسگری#
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
