مولانا #

[دلتنگم و دیدار تو درمان من است

بی رنگ رخت زمانه زندان من است

بر هیچ دلی مبـاد و بر هیچ تنی

آنچه از غم هجران تو بر جان من است...]

#مولانا‍ 🦢🍃

ناز چشمان تو را شعر کنم در دل شب 

تا که مهتاب ننازد به جمالش هر شب

#مولانا‍ 

سلام☘️

روزایی تو زندگیم بود که فوق العاده تلخ بود 

تو اون روزا و با اون سختیا که بدترین شرایطِ 

عمرم رو داشتم با چشمِ دلم خدا رو دیدم!!!

یه نورِ طلاییِ خیلیییییی خوشرنگ که 

هوامو داشت و با گوشِ دلم می‌شنیدم 

که میگفت من هستم عزیزم......😭😭😭✨️✨️✨️🥹🥹🥹

وای یادش بخیر کلی استرس داشتم 

اماااا همه چی ختم به خیر شد😌

و دیدار با خدا هم برام قشنگترین خاطره عمرم شد....‌.

الان زندگیم خیلییییی قشنگ شده 

و اون روزا بلاخره تموم شدن😇

و جواب صبر و تلاشامُ بلاخره گرفتم 

اما همونجا بود که فهمیدم چرا مولانا# فرمود 

پس زخم هایمان چه!؟ و شمس# گفت :

نور از محل آنها وارد میشود!!!!!!!!

🥲🥲🥲🥲🥲🥲🥲 

قسمتی از شعر مولانا که میگه... 

که باز گردد عاقبت آن در؟ بلی

رخ نماید یار سیمین بر؟  بلی

..... 

خلاصه جواب بله است... 

انگار داستان عالم کُمدیه تراژدی نیست

همه چیزایی که فکر میکنی نمیشه جوابش "بله"هست، میشه،، 

و بزرگترین بله هایی که آدم بایستی که در دلش قرار بگیره

 و مولانا اینطور گفته.... 

نو بهار حسن آید سوی باغ؟ 

(مفهوم: این پاییز تموم میشه؟)

بشکفد آن شاخه های تر؟ بلی

ساقی ما یاد این مستان کند

بار دیگر با می و ساقر؟ بلی

این سر مخمور اندیشه پرست

مست گردد زان می احمر؟ بلی

من خموش کردم ولیکن در دلم

تا ابد روید نی ُ شکر؟ بلی...

مولانا#  

‌‌‌‌‌‌از بی ادبی کسی به جایی نرسید                       

دری است ادب ؛به هر گدایی نرسید !

سر رشته ی ملک پادشاهی،ادب است

تاجی است که جز به پادشاهی نرسید

از خدا جوئیم توفیق ادب

بی ادب محروم ماند از لطف رب

بی ادب تنها نه خود را داشت بد

بلکه آتش در همه آفاق زد

مولانا#  

زاهد بودم ترانه‌گویم کردی

سر فتنهٔ بزم و باده‌ جویم کردی

سجاده‌نشین با وقاری بودم

بازیچهٔ کودکان کویم کردی

مولانا#  

زهی عشق زهی عشق که ما راست خدایا
چه نغزست و چه خوبست و چه زیباست خدایا

مولانا#  

شیرین سخنی در دل ما میخندد
بر خسرو شیرین سخنی میبندد

مولانا#  

مرسیو ❤😍😘

گفت  معشوقٖی  به  عاشق کای فتی
تو  به  غربت  دیده‌ای  بـس  شهرها

پس کدامین شهر ز آنها خوشترست
گفت آن شهری که  در  وی  دلبرست

مولانا#  

[QUOTE=198385863]رنج از کسی بریم که دردش دوای ماست زخم از کسی خوریم که رنجش شفای ماست[/QUO

ای دوست! به دوستی قَرینیم تو را
هرجا که قَدَم نَهی، زَمینیم تو را

در مَذهبِ عاشقی رَوا کِی باشد
عالَم به تو بینیم و نَبینیم تو را؟

مولانا#