اینم شعری که یکساعت پیش گفتم🌻
عشق است که می گوید از این حال دگرگون
او هست که تحریر کند واژه ی موزون
گاهی نگهش سرد شود بر نگه من
گه راز دلم می شنود با دل پر خون
راز ی ست میان من و این عشق طربناک
رازی که توان گفت فقط با دل مجنون
این شادی آمیخته با غصه و غم را
مدیون توام عشق که کردیم تو افسون
دریاست دلم ماهی این آب تو هستی
سرگشته منم نیست شدم در دل هامون
ساکن شده دردت به خرابات دل من
بیهوده بکوشم که کنم عشق تو بیرون...🌻
وقتی گریبان عدم
با دست خلقت می درید
وقتی ابد چشم تورا
پیش از ازل می افرید
وقتی زمین ناز تو را
در اسمان ها میکشید
وقتی عطش طعم تورا
با اشک هایم میچشید
من عاشق چشمت شدم
نه عقل بودو نه دلی
چیزی نمی دانم از این دیوانگی وعاقلی
یک ان شد این عاشق شدن
دنیا همان یک لحظه بود
ان دم که چشمانت مرا
از عمق چشمانم ربود
وقتی که من عاشق شدم
شیطان به نامم سجده کرد
ادم زمینی تر شدو
عالم به ادم،سجده کرد
من بودم و چشمان تو
نه اتشی ونه گلی
چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
