«شعر۶»

در اندرون من خسته دل ندانم کیست

که من خموشو او در اندرون در غوغاست💝

عقربہ ها
بہ سرعت برق و باد در گذرند

عجلہ کن
وقت تنگ است
همین حالا بہ آنکہ دوستت دارد
بگو
دوستت دارم
بگو
دلم برایت مے تپد
بگو
مے خواهمت
دارد دیر مےشود
عجلہ کن

تو اگر رویای من باشی…

هر زمان بیایی…

ساعت عاشقی ست…

من…هر شب

ساعت را

رأس رویای آمدن تو کوک می کنم!!!

میدانم

که نمی دانی

حال بی تو بودن ام را

زمانی که از من دوری

... حتا

کبوتر خیال ات هم

این اطراف نمی پرد

که بفهمی

چگونه بی تو

زنده ام

پس بدان

یادت

جان بخش روح و احساس منست

که هنوز نفس می کشم

تراای بهانه بهانه هایم

ما در منطقه‌های مختلف زندگی نمی‌کنیم،

حتی روی کُره‌ی خاکی هم زندگی نمیکنیم.

مکان حقیقیِ زندگی ما

قلب کسانی‌ست که دوستشان داریم…

خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست
دل به دریازده ام فکر سر انجامم نیست

همه ی روز و شبم پر شده از عطر تنت
غیراز وصف رخت  ذکر به ایامم نیست


تا که روشن بکنم دیده به زیبایی تو
همه تن چشم شدم،عضوبه اندامم نیست


تا شوی هم نفسم ترک نفسها کردم
دور ماندم زهمه ،دوست واقوامم نیست

گوش  من پرشده از زمزمه ی پشت سرت
ترس از دشمنی و طعنه زدشنامم نیست

گر نباشی به چکار آیدَم این زیبایی
دیده ام کور شودتا که دلارامم نیست

#نازبانو

و تو

هر جا و هرکجای جهان که باشی

باز به رؤیاهای من بازخواهی‌گشت.

...

تو مرا ربوده، مرا کُشته

مرا به خاکسترِ خواب‌ها نشانده‌ای

هم از این روست که هر شب

تا سپیده دم بیدارم...

عشق

همین است در سرزمین من،

من کُشنده‌ی خواب‌های خویش را

دوست‌می‌دارم.

‏صبح یعنی
منِ دیوانه
در آغوش تو بیدار شوم
تو بخندی به منو
میخِ همین
خنده کِشدار شوم

آنقدر مرا از رفتنت
نترسان قرار نیست

همیشه بمانیم !
روزی همه رفتنی اند

ماندن به پای کسی
معرفت می خواد نه بهانه

دلم تنگ است و میدانم تو دیگر برنمیگردی

بمانم هرچه خیره پشت این در،برنمیگردی

به یادت هرچه بی تابانه بنشینم به روی تاب

به زیر این درخت سایه گستر برنمیگردی

دوباره دانه می پاشم حیاطِ خیس باران را

اگرچه خوب میدانم کبوتر برنمیگردی

تهی از نوبهارت مانده تقویم خزان من

به این مهر و به این آبان و آذر برنمیگردی

غریبی میکنم با قاب عکست نا امیدانه

خودم هم کرده ام انگار باور،برنمیگردی

هزاران سال دیگر کاش با بوی تو برخیزم

به دیدارم نگو که صبح محشر برنمیگردی

غریبانه شکستم

من اینجا تک و تنها…

دل خسته ترینم…

در این گوشه دنیا…

ای بی خبر از عشق…

که نداری خبر از من…

روزی تو آیی…

که نمانده اثر از من..

به دیدارم بیا گاهی،بیا دلتنگ دیدارم
رخم زرد وپریشان وتبم تند است وبیمارم

بیا بنشین به بالینم،نزن حرفی ؛مخوان شعری
من این میخ نگاهت را به چشمانم بدهکارم...

#نازبانو