«شعر ٣»

آنقَدَر عشقِ عذاب آورِ او شیرین است

مانده ام لعنت و نفرین بِکنم یا که دعا

❤❤❤

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تا با تو بگویم غم شب‌های جدایی

تو مرا جان و جهانی چه كنم جان و جهان را

تو مرا گنج روانی چه كنم سود و زیان را...

مولانا#  

باید با من حرف می زدی

من محتاجِ یک جمله بودم !

جمله ای از تو 

که مرا از آغوشِ زنجیرهای نَنوشتن ،

 برَهاند ...

باید با من حرف می زدی

تا چیزی می نوشتم !

کلیدِ ادامه ی زندگی، در حنجره ی تو بود

در صدای تو !

تویی که در من ، 

من را گُم کرده بودی ...🍁🍁

حالا چرا فرار 

مرد ک فرار نمیکنه 

حرفتون و زدین وایسین واسه جواب 

من با فرار مخالفم حتی اگه پاک کرده باشین از چشمای تیزم پنهون نمیمونه 😎😁

از صدای ابلهان آتش ب جانم رخنه کرده 

ک جغدان سیه را بر دل خود قبله کرده 

چ گویم از شما.رندان صفتهای درنده 

ک عالم زهستی شما خون گریه کرده 

چ گویم. ک عدم را قبله کردید 

ک دل را پر زجور رو فتنه کردید 

بر خیال پست تان عالم چ زیباست 

بر ضمیر مست تان ظالم چو لیلاست 

گر افسار شما در دست من بود 

ب هم در میکشیدم من شمارا 

چو گرگان سیه روی درنده 

ب مردابی پر از بوی کُشنده

می کشیدم 

می کشیدم 

من 

شمارا 

گیسو به هم بریز و جهانی ز هم بپاش!

معشوقه بودن است و بریز و بپاش ها...

حسین-زحمتکش#  

هوا خواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی
که هم نادیده می‌بینی و هم ننوشته می‌خوانی

******

تغافل می کنی؛ یعنی که دردت را نمی دانم؛
نه می دانی! و می دانی که می دانم که می دانی...

فیض-کاشانی#  

ممنون 🥰

از این تنهایی ها خدا قسمت کند

که بنشینی، زانوها را بغل بگیری

به کسی که نیست فکر کنی

بعد ناگهان کسی از جایی دور

بپرد وسط تنهایی ات

و تعادلش را بهم بریزد!

دست به دلِ آغوشت بگذارد

موهایت را پریشان کند

و توی صورتت فریاد بکشد که آمده تا تمام اتفاق های بد گذشته جبران شود

تو بلند بلند بخندی، 

و او بوسه اش را بگذارد وسط خنده هایت

گاهی زیادی که تنها می شوی

دلت از این سرزده آمدن های 

طولانی می خواهد!!!🍁🍁🍁

همان گوشه خالی دلت
که هیچ کس پیدایش نمی کند، هیچ کس
آن جا را برای من کنار بگذار

هیچ عاشقی،

بیچاره تر از عاشقی نیست؛

که هم گول میخورد

هم عشق میدهد

هم تنهاست…

🌹🌹🌹

“تو را دوست دارم”

و این دوست داشتن

حقیقتی است که مرا

به زندگی دلبسته می کند …

من رفتنت را بادوچشم بسته ام دیدم

از بوسه‌هایت لابه‌لای گریه فهمیدم

قدِّ زمستانی‌ترین روز خدا سردی

تا گریه کردم، گریه کردی.. برنمی‌گردی؟

اسم تو را در شعرهایم خط‌خطی کردم

وقتی نباشی من به دنیا برنمی‌گردم

باران ببارد آسمان عطر تو را دارد

بغضت گریبان می‌درَد تا صبح می‌بارد

لبخند دارم می‌زنم با اینکه دلتنگم

دارم برای زندگی با مرگ می‌جنگم

🌻🍁🍁🌻