«شعر ٣»

نه هر که چشم و گوش و دهان دارد آدمیست
بس دیو را که صورت فرزند آدمست

آنست آدمی که در او حسن سیرتی
یا لطف صورتیست، دگر حشو عالمست

هرگز حسد نبرده و حسرت نخورده‌ام
جز بر دو روی یار موافق که در همست

آنان که در بهار به صحرا نمی‌روند
بوی خوش ربیع بر ایشان محرمست

وان سنگ دل که دیده بدوزد ز روی خوب
پندش مده که جهل در او نیک محکمست

زن گریه های روز و شبش فرق می کند

سر دردهای بی سببش فرق می کند

گر چه اسیر کشمکش سیب و گندم است

اما برای عشق تبش فرق می کند

می خندد و به رویت نمی آورد ولی

لبخند عشوه و غضبش فرق می کند

روز از سر غرور و شب از درد عاشقی

زن گریه های روز و شبش فرق می کند

🌷🌷🌷

من هم اول که دیدمت گفتم:

حذر از چشم مست خون خوارت!

تو بدین هر دو چشم خواب آلود

چه غم از چشم های بیدارت..

🌹🌹🌹

یار با ما بی‌ وفایی می‌کند
بی‌ گناه از من جدایی می‌کند

شمع جانم را بکشت آن بی‌ وفا
جای دیگر روشنایی می‌کند

ای روی خوب تو سبب زندگانی‌ ام
یک روزه وصل تو طرب جاودانی‌ ام

جز با جمال تو نبود شادمانی‌ ام
جز با وصال تو نبود کامرانی‌ ام

بی‌ یاد روی خوب تو ار یک نفس زنم
محسوب نیست آن نفس از زندگانی‌ ام

دردی نهانی‌است مرا از فراق تو
ای شادی تو آفت درد نهانی‌ ام

عااااالییییی!

ماهی، تویی و

آب، من و

تُنگ، روزگار
من در حصارِ تُنگ، و تو در مشتِ من اسیر

پلک مرا برای تماشای خود ببند
ای ردپای گمشده‌ی باد در کویر

ای مرگ می‌رسی به من اما چقدر زود...
ای عشق می‌رسم به تو اما چقدر دیر...

مرداب زندگی همه را غرق می‌کند
ای عشق همّتی کن و دست مرا بگیر

چشم انتظار حادثه‌ای ناگهان مباش
با مرگ زندگی کن و با زندگی بمیر

فاضل نظری

نوکرم

بوسه یعنی وصل جانان وصل عشق

بوسه یعنی یک شدن در درس عشق

برگرد...

با تنهایی اَت کجا می گریزی؟

برگرد

من آبادی تواَم...

🌷🌷🌷

تلخ کنی دهان من قند به دیگران دهی...؟!

مولانا#  

فراموشى خوب است

وقتى سفر میروم، 

غذا میخورم، 

صندلى خالى کنارم،

هیچکدام مرا یاد تو نمى اندازد

راستى اینکه دلم میگیرد 

بخاطر فراموش کردن توست؟!❤❤

وقتی که گرفته است دلی؛ واجب عینی ست؛

بوسیدن پیشانی معشوق در آغوش...!

لا-ادری#  

به جان جوشم که جویای تو باشم
خسی بر موج دریای تو باشم

تمام آرزوهای منی، کاش
یکی از آرزوهای تو باشم