«شعر ٣»

چون درد عاشقی به جهان هیچ درد نیست
تا درد عاشقی نچشد مرد مرد نیست

آغاز عشق یک نظرش با حلاوتست
انجام عشق جز غم و جز آه سرد نیست

عشق آتشی ست در دل و آبی ست در دو چشم
با هر که عشق جفت ست زین هر دو فرد نیست

شهدیست با شرنگ و نشاطی‌ست با تعب
داروی دردناکست آنرا که درد نیست

آنکس که عشق بازد و جهان بازد و جهان
بنمای عاشقی که رخ از عشق زرد نیست

تو را با قلب و جانم برگزیدم
وزین نا مردمی ها دل بریدم

به شوق دیدن روی تو ای دوست
هزاران غمزه و نازت خریدم

زندگی چیدن سیبی است که یاید چید و رفت

زندگی تکرار پاییز است که باید دید و رفت

زندگی رودی است جاری هر که آمد

کوزه ای شادمان پر کرد و مشتی آب نوشید و رفت

قاصدک ? این کولی خانه بدوش روزگار

کوچه گردیهای خود را زندگی نامید و رفت . . .

   نیازمند لبت جان بوسه خواه من است 

   نگاه کن به نیازی که در نگاه من است 

  ز دیده پرتو عشق ار برون زند چه کنم 

   دلی چو آینه دارم همین گناه من است 

شعر کودک

پستونکم گم شده ، نق می زنم دوباره

مامان پِیِش میگرده تو دهنم می ذاره 

من و بغل می کنه من میکشم موهاشو 

با این که دردش اومد گم می کنه صداشو

من و میشونه آروم کناره یه عروسک 

دارم بلند میخندم من و میده قلقلک 

پوشک من کثیفه مامان من و می شوره

میپیچه لای حوله آخ که چقد صبوره 

ادامه دارد...

ماه چین بداهه

بیراهه دور می‌زند بی تو دلم
لبخند به زور می‌زند بی تو دلم

هر وقت که دیر می‌کنی مثل سه تار
در مایه شور می‌زند بی تو دلم

ببار ای باران، ببار که غم از دلم رفتنی نیست
اشک های روی گونه ام دیدنی نیست

ببار ای باران که این تنهایی تمام شدنی نیست
آن لحظه های زیبا تکرار شدنی نیست

ببار ای باران که شعر تلخ جدایی خواندنی نیست
غم تلخی که در سینه دارم فراموش شدنی نیست

گر تو گرفتارم کنی من با گرفتاری خوشم

داروی دردم گر تویی در اوج بیماری خوشم

ماه اگر بی تو برآید به دو نیمش بزنند
دولت احمدی و معجزه سبحانی

جلوه بخت تو دل می‌برد از شاه و گدا
چشم بد دور که هم جانی و هم جانانی

دمی با دوست به سر بردن دو صد دنیا بها دارد

خوشا آن کس که در دنیا رفیقی با وفا دارد❤❤

To my dear Husband
I just want to say
You made my life complete
On our Wedding Day
I Love You

شوهر عزیزم فقط یه چیزی می خواهم بگم
تو در روز عروسی
زندگی مرا کامل کردی
دوستت دارم

کاش قلبم درد پنهانی نداشت
چهره ام هرگز پریشانی نداشت

کاش برگ آخر تقویم عشق
خبر از یک روز بارانی نداشت

عشق تو چیزی دارد که به من آرامش می‌بخشد

حتی اگر همه جهان بلرزد

من با عشق تو محکم و استوار بی ترس می‌خوابم

منم تنها ترین تنهای تنها
و تو زیبا ترین زیبای دنیا

منم یلدای بی پایان عاشق
تو بودی مرحم زخم شقایق

نگاهت را پرستم ای نگارم
فدای تار مویت هرچه دارم

نه به چاهی نه به دام هوسی افتاده

دلم انگار فقط یاد کسی افتاده