من کلا خودمو قوی نشون میدم و هی میخندم و همه فک میکنن ادم بیخیالیم حتی خیلی وقتا من ب نامزدم امید میدم و امیدوارش میکنم
ولی خودم خیلی غصه میخورم
ب کسیم نمیتونم بگم دگ اینجا تایپ کردم
نامزدم فوق العاده پسر خوبیه از این مدا امروزیا نیس اهل کافه و پاتوق و دود و الکل و دختر نیس
خیلی ادم درستیه
تحصیلکرده فوق لیسانس نفت داره و تو 28 سالگی 3سال و نیم سابقه کار داره
الان یکساله بیکاره
به هر دری میزنیم بن بست میشه
تا دلمون خوش میشه همه چیی خراب میشه
خیلی غمگین شده همش تو فکره سر همین موضوع خیلی بحثمون میشه
بنظرتون چرا ب هر دری میزنیم نمیشه؟
میشه مثلا قسمت هم نباشیم و خدا جورش نکنه؟
چ دلایلی میتونه داشته باشه؟
